Doctoraatstrajecten in Vlaanderen - Universiteit Gent

Doctoraatstrajecten in Vlaanderen
studie neemt een vergelijkbare groep junior onderzoekers in beschouwing die in de
periode 1990-1991 tot en met 2000-2001 aan een Vlaamse universiteit zijn begonnen.
Dit verschil heeft voor een deel te maken met een positieve evolutie in doctoraatssucces
over de voorbije drie decennia (zie verder), maar ook met een andere, meer correcte
berekeningswijze en mogelijks strengere cleaning van de aangeleverde data. In de
HRRF is het bovendien mogelijk fijnmaziger filters toe te passen om junior onderzoekers
te identificeren die zich met grote zekerheid in een doctoraatstraject bevinden, en
junior onderzoekers uit te sluiten van wie we onvoldoende gegevens hebben om een
betrouwbare startdatum voor het doctoraat te bepalen of een echt engagement om te
doctoreren af te leiden.
De succesgraden in deze studie worden standaard berekend voor alle junior onderzoekers
met een wetenschappelijk statuut of een bursaalstatuut aan de Vlaamse universiteiten,
binnen een periode van acht jaar na startdatum, overeenstemmend met een
gemiddelde van 42,1%. De gemiddelde succesgraad van 51,6%, daarentegen, een berekening
waarin bovenvermelde filters worden toegepast, is echter een meer realistische
inschatting van de investering in doctoraatsonderzoek.
Succesgraad naar instroomcohorte
Wanneer we de evolutie van de succesgraad binnen een termijn van acht jaar bekijken
(zie Figuur 5.12), zien we over de jaren heen een stijging van de slaagkans van 36,5%
voor onderzoekers ingestroomd tijdens het academiejaar 1990-1991 tot 50,5% tijdens
het academiejaar 2000-2001. Deze slaagkansen moeten we modifiëren naar respectievelijk
43,6% voor het instroomjaar 1990-1991 en 62,4% voor het instroomjaar 2000-
2001 indien enkel rekening wordt gehouden met onderzoekers die een doctoraatsverplichting
hebben, of van wie we op zijn minst kunnen verwachten dat ze doctoraatsambities
hebben. Hoewel de daaropvolgende cohorten nog geen volledige acht jaar kunnen
worden gevolgd, kan uit de reeds merkbare hoge succesratio’s op kortere termijn
worden verwacht dat de stijgende slaagpercentages zich verder zetten (niet in figuur).
Hoewel een internationale vergelijking nooit volledig rekening kan houden met de
diverse beïnvloedende factoren in doctoraatsonderzoek liggen deze rendementscijfers
volledig in de lijn van Nederlandse promovendi die een arbeidsovereenkomst en een
doctoraatsverplichting hebben: 63% van de onderzoekers die in 2003 in een doctoraatstraject
stapte aan een Nederlandse universiteit, behaalde binnen een termijn van zeven
jaar de doctorstitel (VSNU, 2009).
62