Doctoraatstrajecten in Vlaanderen - Universiteit Gent

Doctoraatstrajecten in Vlaanderen
Figuur 5.5: Aantal ingestroomde junior onderzoekers per academiejaar naar geslacht
1200
1000
800
600
400
200
Man
Vrouw
0
1990-1991
1991-1992
1992-1993
1993-1994
1994-1995
1995-1996
1996-1997
1997-1998
1998-1999
1999-2000
2000-2001
2001-2002
2002-2003
2003-2004
2004-2005
2005-2006
2006-2007
2007-2008
2008-2009
Bron: HRRF 2
Instroom naar interuniversitaire mobiliteit
De cijfers in Figuur 5.6 tonen aan dat Vlaamse universiteiten lang gekenmerkt werden
door een sterke doorstroom van afgestudeerden met een licentiaats- of masterdiploma
naar onderzoeksfuncties binnen de eigen instelling 4 . De doorstroom van masterstudie
naar doctoraatsonderzoek vanuit de eigen universiteit komt pas sinds academiejaar
2004-2005 onder de 70%, met uitzondering van één academiejaar met een uitzonderlijk
hoog aantal nieuwe buitenlandse onderzoekers 5 . De dominantie van interne doorstroom
werd hoofdzakelijk verklaard doordat junior onderzoekers vooral via informele
weg gerekruteerd werden (Leyman et al., 2009; Verlinden et al., 2005). Het zijn immers
vaak professoren die hun eigen bekwame studenten aansporen om te starten met een
doctoraat of hen een plaats als onderzoeker binnen hun onderzoeksgroep aanbieden.
De resultaten van de ‘Survey of Junior Researchers’ geven ons meer informatie over de
herkomst van de externe instroom binnen de Vlaamse junior onderzoekspopulatie
(Leyman et al., 2009): ongeveer 15% van de instromers zijn afgestudeerd aan een andere
Vlaamse universiteit, ongeveer 13% aan een buitenlandse universiteit. Dit wijst op een
verrassend beperkte mobiliteit binnen het Vlaamse universitaire landschap.
Hoewel de interne doorstroom lange tijd dominant is geweest, zien we de laatste twee
academiejaren een sterke stijging van de externe instroom op doctoraatsniveau. Wanneer
we Figuur 5.6 vergelijken met Figuur 5.7 kunnen we veronderstellen dat deze stij-
4. Hoewel de toewijzing van een onderzoeker als afgestudeerd aan de ‘eigen instelling’ of ‘andere instelling’
niet in alle administratieve data van de Vlaamse universiteiten correct kon worden bepaald, zijn de cijfers
in voldoende mate richtinggevend.
5. De piek van externe instroom tijdens het academiejaar 1999-2000 is te wijten aan de instroom van
buitenlandse onderzoekers ten gevolge van een wijziging in de registratie van onderzoekers uit niet-EU
landen (zie Figuur 10.1, hoofdstuk 10).
54