Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Anatolij Baránov e Dmitrij Dobrovol’skij. Aspectos teóricos da fraseoloxía
(21) [...] а у ребяток с валенками просак [e os nenos teñen vprosak coas botas
(non teñen botas)]; Быть безысходно в просаках – Ильи Джынжирелы
удел [Estar en vprosaks sen saída (en situacións sen saída) é o destino de Iliá
Djindjirela]; И опять я в просаке, когда, гордясь, поручику советую в
билет заглянуть [E de novo atópome nun vprosak (nunha situación
incómoda), cando, con orgullo, lle aconsello ó tenente que mire o billete].
(22) Много бродил я, трудился и выбивался из жил, обаче более бил баклухи.
[/Mnogo brodil ia, trudilsia ia vibivalsia iz jil, obache bolee bil baklughi/
Moito vaguei eu, esforceime e sufrín moito e, ademais, golpeaba as
bakluxi 192 ].
(23) Нет у Коли-Николая ни кола, / Лишь костылики. И валит, валит снет.
/ Непогода. И галдят колокола, / И летят куда-то галки на ночлег [/Net
u Koli-Nikoláia ni kolá, lix kostiliki. I valit, valit sneg. Nepogoda. I galdiat
kolokolá/ Kolia-Nikolai non ten nin un pau, / só muletas. E neva, neva. /
Mal tempo e berran as campás. / E voan as choivas a algures para pasa-la
noite].
O reforzamento deste procedemento tamén se observa en contextos que conteñen
dentro dos límites dunha oración máis dunha UF coas características analizadas.
(24) Mesmo a Zimar-Chelovek lle dá pena mata-la muller, pero non abandona a
súa decisión. Dásme mágoa —chóralle el—, pero lévote para afogarte.
Daquela non me leves —dille ela a el—, unha vella loubana que che dá
consello, pensa na cantidade de anos que estivemos xuntos. Si, por iso mesmo
—lamentábase Zimar—, non te dou aturado nin un día máis, arrepíasme. Pero
por favor —segue el—, ponte na miña situación e non lle gardes especial
rancor a un imbécil. Non che hai outro remedio —ela perdóalle o pecado—,
вольному воля, охулки на руку не клади [ó libre a liberdade, non poñas
unha blasfemia sobre a man, ‘fai o que queiras, non perdas ocasión’], pero ti,
amiguiño, perdóame: pode ser que ás veces te veña molestar. Non
necesariamente tódalas noites —di ela—, pero de cando en vez hei de visitarte
para asustarte.
(25) Сбили, сбили с панталыку [derribaron do pantalik] a Iliá, atopouse с боку
припеку [dun lado moi quente], o público alégrase das súas desgrazas.
É evidente que sería precipitado chegar a conclusións serias baseándose na análise
dunha soa obra, xa que as características sinaladas pódense explicar polas
particularidades do estilo do autor. Para obter unha imaxe máis obxectiva é desexable
examina-lo material de, polo menos, unha obra literaria máis comparable a nivel
narrativo. Con este obxectivo, recorremos ó material d’A pulga (Блоха) de Evgenii
192 N. do t.: Véxase a nota 1.
Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Santiago de Compostela 2009 273