Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Anatolij Baránov e Dmitrij Dobrovol’skij. Aspectos teóricos da fraseoloxía
cotián foi un descubrimento, un punto de inflexión, un acto de xustiza] (Corpus xorn.)),
que remiten a unha determinada tradición da teoría da literatura e da cultura.
O proceso de reinterpretación referencial tamén é característico da formación de
termos. Comp. locucións coma новая история [historia nova, ‘historia moderna’],
гражданское право [dereito do cidadán, ‘dereito civil’], компонентный анализ
[análise compoñencial], формальная логика [lóxica formal] e outros. Noutras
palabras, o termo новая история [historia nova] non significa en absoluto unha
historia que aconteceu relativamente hai pouco tempo, senón que se refire a un período
temporal estritamente fixado e contraponse á historia contemporánea (en ruso
‘новейшaя история’, historia máis nova), á historia antiga, á historia medieval etc. O
dereito civil non é o dereito do cidadán, senón esa parte específica da xurisprudencia.
Dun xeito análogo, a análise compoñencial non é calquera análise por compoñentes,
por constituíntes, senón unha rama concreta da semántica. A lóxica formal non é a
lóxica que considera a forma, senón a lóxica construída sobre principios definidos no
campo de que se trate.
1.1.1.6. Reinterpretación das características gramaticais: (a1 & c1 + ... +
ak & ck + an & cn) → A = (a1 & c1, ..., ak & cq, an & cn)
Esquematicamente este caso descríbese como o cambio das características gramaticais
(c) dun dos compoñentes do todo ak (ck → cq, onde q non é igual a k), o cal leva a
que o compoñente ak, que forma parte da expresión, cambie de categoría; comp.
быть/держаться... вась-вась (с кем-л.) [estar de Vasia-Vasia con alguén, ‘ter moi
boas relacións, moita confianza con alguén’], надеяться на авось [confiar en ‘ó
chou’], не ах [как], не ахти [какой/как...] [non ai! (como), non ah! (que tipo
de/como), ‘non é moi bo que digamos’], на ты (с кем-л./чем-л.) [estar ‘de ti’ (con
alguén), ‘ter confianza con alguén, falarse de ti’], без(о) всяких но [sen peros, ‘sen
obxectar nada’], стоять... на атасе [estar en ‘atención!’, ‘asumi-lo papel de vixía
mentres os outros membros dun grupo fan algo prohibido’], alem. [ohne] Wenn und
Aber. Así, na expresión надеяться на авось [confiar en ‘ó chou’], a partícula авось [ó
chou] compórtase coma un substantivo. O compoñente вась-вась na expresión
быть/держаться... вась-вась с кем-л. [estar de Vasia-Vasia con alguén] relaciónase
co apelativo Вась! 33 , que pola súa forma presupón unha proximidade social entre os
comunicantes, reflectida na forma interna co «dobre» Вась que indica que ámbolos
dous comunicantes se dirixen un ó outro dun xeito informal. Na expresión este
compoñente adquire o status de adverbio. A forma стоять... на атасе relaciónase coa
interxección атас [atención!, coidado!], que adopta as características dun substantivo.
Comp. os seguintes exemplos:
быть/держаться... вась-вась (с кем-л.) [estar de Vasia-Vasia con alguén]:
Бывший немецкий подлипала вскоре и здесь стал вась-вась со всей лагобслугой
33 N. do t.: Diminutivo familiar do nome Vasilii.
40 Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Santiago de Compostela 2009