GEREKCELI-KARAR

alınan gelirlerden, hasılat kayıplarından ve diğer gelirlerden yoksun bırakılmasından dolayı,
dernekler statüsünde örgütlenen futbol kulüplerinin araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli
dolandırıcılık suçu olduğunun kabulü gerektiğinden söz edilmiştir.
5149 sayılı Spor Müsabakalarında Şiddet ve Düzensizliğin Önlenmesine Dair Kanun,
kabul edildiği 2004 yılından bu yana spor müsabakalarında şiddet ve düzensizliği önlemede
yetersiz kalmış ve uygulamada ortaya çıkan problemler, üzerinden geçen altı yıllık süre
içerisinde giderilemediği gibi zaman içerisinde eksiklikler de görülmüştür.
5149 sayılı Kanunda şike ve teşvik primi fiilleri suç olarak tanımlanmadığı gibi ceza
kanunlarında da bu fiiller özel olarak düzenlenmemiştir. 6222 sayılı Kanun ile şike ve teşvik primi
fiilleri suç olarak düzenlenmiş ve ayrıca bu suçlarla etkin mücadele açısından Ceza Muhakemesi
Kanununda düzenlenen iletişimin tespiti, dinlenmesi ve kayda alınması maddesinin de
uygulanacağı hüküm altına alınmıştır.
Bir kısım savunmalarda da dile getirildiği ve mahkememizce de kabul edildiği üzere
dolandırıcılıkta doğrudan doğruya mağduru hedef alan ve aldatma imkânı bulunan hileli
hareketlerle onun iradesini hataya düşürüp zarara uğratmak ve haksız yarar sağlamak vardır. Şike
ve teşvik priminde ise doğrudan mağduru hedef alıp aldatmaya elverişli hileli hareketlerle hataya
düşürmek kastı ve maddi unsuru yoktur. Bunun aksine bu fiillerde karşılıklı anlaşmak suretiyle
müsabakanın sonuçlarını etkileyeme yönelik irade birliği vardır. Şike ve teşvik priminden
olumsuz etkilenenler varsa, bu kişiler dolandırıcılık suçunun mağduru olarak
değerlendirilemezler. Bu nedenle Mahkememizce, 6222 sayılı Yasa öncesi döneme ilişkin şike ve
teşvik fiilleri yönünden dolandırıcılık suçunun unsurları oluşmadığı kabulü ile hüküm tesisi
yoluna gidilmiştir.
Bir diğer husus;
Fenerbahçe Spor Kulübü yönetiminin bir örgüt olarak gösterilip kabul edildiği
iddiaları, tamamen gerçek dışı, oluş ile bağdaşmayan, bir kısım sanıkların spor kulübünün temsil
ettiği büyük toplumsal kitlenin desteğini almaya ve tümüyle kendilerini suçtan kurtarmaya dönük
çaba olarak değerlendirilmiştir.
Nitekim Fenerbahçe Spor Kulübü'nde 15 asil ve 5 yedek olmak üzere toplam 20
yönetici bulunmasına rağmen bu yöneticilerden yalnızca, suçla ilişkili oldukları belirlenen
sanıklar Aziz Yıldırım, İlhan Yüksel Ekşioğlu, Mehmet Şekip Mosturoğlu ile Alaeddin Yıldırım
hakkında kamu davası açılmış, mahkememizce yapılan yargılama sonunda eylemleri sabit
görülerek cezalandırılmalarına karar verilmiştir. Gerek soruşturma ve gerekse kovuşturma
aşamasında anılan sanıklar dışında Fenerbahçe Spor Kulubü Yönetim Kurulu Üyesi olan
kişilerin suç örgütü kurma ve üye olma ile şike ve teşvik suçlarını işlediklerine dair herhangi bir
delil ve emare elde edilemediği gibi suçla ilgisi olmayan bu yöneticilerin, adları geçen sanıklar
tarafından yürütülen şike ve teşvik faaliyetlerinden haberdar olduklarına dair de herhangi bir
bulgu tespit edilememiştir. Bu durum dahi sanıkların, Fenerbahçe Yönetim Kurulu'nun
yargılandığı yönündeki savunmalarını çürüttüğü gibi suç işleyen birkısım sanıkların, özellikle
sanık Aziz Yıldırım'ın suçlarını perdelemek amacıyla diğer savunmalar yanında bu yöndeki
savunmaları da dile getirdiklerini göstermektedir.
Demokratik bir hukuk devletinde suç isnadı altında bulunan bir kişinin, işgal ettiği
makamlar ile temsilcisi olduğunu iddia ettiği toplumsal yapıların büyüklüğünün, adeta
suçsuzluğuna karine olması gerektiğini savunması kabul edilebilir bir durum değildir.
Bu bağlamda;
Mahkememizce yapılan yargılama ve verilen hüküm; spor kulüpleri ve yönetimleri
değil, centilmenlik ve sportmenlik çerçevesinde sürmesi gereken rekabet ortamını, kulüpleri
lehine sözde avantaj sağlama çabası içerisine girerek, başta kendi kulübü olmak üzere tüm spor
237/678