GEREKCELI-KARAR

ulunduğu örgütün, Fenerbahçe Spor Kulübü’nün resmi faaliyetleri dışında illegal bir alanda
hareket ettiğinin de kabulüdür.
Liderliğini sanık Aziz Yıldırım’ın yaptığı bu yapılanmanın, bir suç işlemek amacıyla
oluşturulmuş basit bir birleşme olmadığı yürütülen faaliyetlerin kapsamından anlaşılmaktadır.
Amaç Fenerbahçe Spor Kulübünün şampiyon yapılması suretiyle haksız ekonomik çıkar elde
etmektir. Bu amaca yönelik olarak yapılması gereken, gerek kendi müsabakalarının ve gerekse
şampiyonluğa ortak olabilecek rakip takımların müsabakalarının sonucunu etkilemektir. Nitekim
Spor Toto Süper Ligin ilk yarısının sonunda Trabzonspor’un 9 puan, Bursaspor’un ise 4 puan
gerisinde olan Fenerbahçe, şike ve teşvik eylemlerinden haberdar dahi olmayan teknik adamının
ve çoğu futbolcusunun emek ve çabaları yanında, sanıkların üstün (!) gayretleri sonucu
Trabzonspor ile aynı puanda olmasına rağmen ikili averaj üstünlüğü ile ligi şampiyon olarak
tamamlamıştır. Şüphesiz böyle bir süreç ve sonuç öngörülemeyeceğinden, sanıkların “belli bir
suç” işlemek amacından söz etmek mümkün olmayıp, belirsiz sayıda suçun işlenmesi amacıyla
iştirak boyutunu aşan bir yapıda bir araya geldiklerinin kabulü gerekmektedir.
Şike ve teşvik suçları, iki taraflı ve çok failli bir suçtur. Suç; kazanç veya sair
menfaatin temin edildiği anda tamamlansa da, 6222 sayılı Yasa’da “kazanç veya sair menfaatin
temini hususunda anlaşmaya varılmış olması halinde dahi, suç tamamlanmış gibi cezalandırılır”
demekle esasen şike ve teşvik suçu bir nevi teşebbüs suçu olarak düzenlenmiştir. Yasa, şike ve
teşvik teklifini dahi suç saymış ve teşebbüs hükümlerine göre cezalandırılacağını hükme
bağlamıştır. Buna göre her ne kadar Mahkememizce, 6222 sayılı Yasa’dan önce işlenen teşvik ve
şike fiillerine ilişkin olarak sanıklar hakkında beraat kararı verilmiş ise de, iddianameye konu
edilen 21.02.2011 tarihli müsabakadan başlayarak 22.05.2011 tarihindeki son müsabakaya kadar
yargılama konusu yapılan 13 müsabakada, yapılacak şike ve teşvik anlaşmalarının tarafının
önceden belirlendiğini söylemek mümkün değildir. Nitekim aynı müsabakaya yönelik olarak
dahi, anlaşmanın taraflarının ya da kendisine şike veya teşvik teklif edilen muhatabın değiştiği
bir vakıadır.
Bir diğer husus, liderliğini sanık Aziz Yıldırım’ın yaptığı suç örgütünün, gevşek de
olsa hiyerarşik ilişkiye dayalı bir yapı olduğudur. Bu kabulü zorunlu kılan Mahkememizin
tespitleri şöyledir:
25.04.2011 günü saat:14.08’de Mehmet Şekip Mosturoğlu’nun 0532 2139491 nolu
telefonu ile Aziz Yıldırım’ın Bülent İbrahim İşçen’i aradığı görüşme(tape:1839);
Aziz: “Ne yapıyorsun Bülent”, Bülent: “İyiyim Aziz abicim sen nasılsın”, Aziz: “Yarın
öğleden sonra tamam mı bizim Ahmet’i al bana gel”, Bülent: “Tamam abi…Çelebi’yi değil mi
abi”, Aziz: “Evet evet al bana gelin”
Bu görüşmenin hemen akabinde saat:14.09’da Ahmet Çelebi’yi, Bülent İbrahim
İşçen’in aradığı görüşme (tape:1561);
Bülent: “Yarın öğleden sonra abimin yanına gideceğiz bir Abinin yanına gideceğiz...”,
Ahmet:“Benim abimin yanına”, Bülent: “Hayır be oğlum be Aziz Abinin yanına,...salak
söyleme kimseye bir şey” dedikten sonra 26.04.2011 Günlü Fiziki Takip Tutanağına göre (Kls
28, dizi 279-288 arası); sanıkların bir araya geldikleri, bu görüşme sonrasında ayrılan Ahmet
Çelebi, 01.05.2011 tarihinde İBB Spor ile şike faaliyetine başlamış derhal Yusuf Turanlı ile
irtibata geçmiştir. Sanık Ahmet Çelebi’nin, Aziz Yıldırım’dan aldığı yasadışı ve suç teşkil eden
bu talimatı derhal yerine getirmesi örgüt üyesi olduğunu göstermektedir.
Bununla birlikte 0 6.05.2011 günü saat:16.45’de Ahmet Çelebi'yi, Kazım Alemdağ'ın
aradığı görüşme(tape:2886);
262/678