rustem-cudi-ideoloji

Roleke wê serdemê ya girîng di çêbûna tevgerê û tespîtkirina nasnameya wê ya îdeolojîk de hebû.
Wê pêvajoyê hişt ku PKK cuda be. Yanî di qada Kurdistan û Tirkiyê de wek qonaxekî wesfî ye, xwe
nîşan da. Ji rewşa heyî, ji rêxistin û şêwazên xebatên heyî cudatir bû. Heta ji fikrê heyî jî cudatir bû.
Yanî bi tiştên heyî nerazîbûneke tevgerê hebû. Bi formulên rêxistinî û tespîtên îdeolojîk ên di rastê de
ku li Kurdistan û Tirkiyeyê hebûn, ji wan nerazîbûna rêxistinê hebû.
Ji aliyê pêşengtiya Rêber Apo û hevalên pêşeng ên tevgerê ve, rewşa heyî nehate qebûlkirin. Da ku
ev tevger nasnameya xwe diyar bike û bigihîje nasnameyeke nû ket nava hewldan û xebateke mezin û
berfireh. Di esas de ew têkoşîna di hundirê wan salan de çêbûbû, wê, PKK‟ê ji kesên din cudatir kir.
Wê demê ew cudabûna PKK‟ê ji rêxistinên din, di esas de cudabûneke îdeolojîk bû.
Pêwîst e mirov taybetmendiyên îdeolojîk di nava PKK‟ê de bi vî rengî nas bike! Bi awayekî
gelemperî di Rojhilata Navîn de, bi taybetî jî yên di welatê Kurdistanê de dagirkeriyê dikin, divê van
taybetmendiyên PKK‟ê bizanin. Beriya PKK‟ê tu tevgerên şoreşgerî li ser esasên berjewendiyên gel, ji
bo maf û azadiyê bixebite, bi ser neketiye.
Di nav welatên Ereban de gelek hewldan çêbûn, lê ev hewldan bi şêwazên herî faşîst, hatin
rawestandin û derbe xwarin. Di encamê de wehşiyeta di zindanên Suriye, Îraq û gorên komî de, hemû
rengên îşkencan, kuştin û mişextvan kirin. Tiştê ku hatine jiyîn, ev bûn sedem ku hewldanên şoreşgerî
yên ciwanan encameke baş bi dest nexin.
Cardin li Tirkiye û Îranê gelek hewldanên wisa çêbûn. Di Tirkiyeyê de mirov dikare bêje hema bê
navber têkoşînek hebû. Li Kurdistanê heta salên çilî hewldan hebûn. Li Tirkiyeyê jî ji aliyê tevgerên
çep û demokratîk ve li dijî rejîm û sîstemê têkoşînek didan meşandin. Lê belê em lê temaşe dikin ku
rejîma serdest di Tirkiyeyê de bikaranîna hêzeke leşkerî ya mezin, dîsa bi rêbazên faşist, karibûye wan
tevgerên siyasî yên ji bo guhertinê pêş ketine tesfiye bike.
Ev nêzikbûnên sîstemê yên her dem bû sedem ku binkeftin, li pêşberî gel bibe weke çarenûsekê.
Yanî kesên baweriya wan bi têkoşînê jî dihat, baweriya wan bi serkeftinê nedihat. Gel wiha dihizirî,
rast e rejîmeke xerab heye, girîng e em li dijî wê têkoşînê bikin, lê serkeftin bi dest nakeve. Ji bo vê
em lê temaşe dikin ku kesên wiha li hemberî rêjîmê serî hildane, kes wiha heta dawiyê rêka xwe ya
têkoşînê neşopandine. Heta serkeftinê rêka xwe bi dawî nekirine.
Ji Bo Azadiyê Têkoşîna Gelên Rojhilata Navîn
Hinek ji wan kesayetên ku têkoşîn dikirin piştî ku derbe xwarin di nîvê rê de, bi şûn de zîvirîn. Yan
jî mirov dikare bêje bêbawer bûn. Lewra cih, rewş û sekna wan bandoreke mezin li ser moralê gel,
şoreşgeran û ciwanan di aliyê neyînî de çêkir. Lewma êdî ji ser êslê xwe vegeriyane, dîroka xwe ya
şoreşgeriyê înkar kirine, ketine xizmeta rejîmê. Bi rengekî ji rengan çi di warê ragihandinê de be, çi jî
di warê burokrasiyê de be, çi di warê qada ekonomî de, ew kesayet bûne parçeyek ji sîstemê.
Dema em li vê dîmenê temaşe bikin em ê çi jê fêm bikin Bi rastî di Rojhilata Navîn de kêm
têkoşîn nehatine meşandin! Ji ber ku dîroka Rojhilata Navîn, bênavber dîroka îşkencê ye. Dîrokeke
zindanan e, lêdanê ye, kuştin û qirkirinê ye. Ev hemû jixweber nebûne. Ev hemû sedemên wê hene û
sedemên wê jî têkoşînek hebûye û milet jixweber ev sîstema dagirker a desthilatdar li ser xwe qebûl
nekiriye. Lê di Rojhilata Navîn de ev jî heye, tiştek xwe dubare dike heye. Çi ye ev tiştê xwe dubare
dike Hemû hewldanên ji bo rûxandina sîstema desthilatdar, ew hewldanên ji bo hilweşandina sîstema
desthilatdar hema bêje bi binkeftinê encam bûne.
Ev bi xwe re şûnpêyekê dihêle, di heman demê de qenaetekê pêş dixe. Ev qenaet çi ye Têkoşîn di
Rojhilata Navîn de bi ser nakeve. Ev ji aliyê gelek kesan ve, bi giranî kesên hinekî temenê xwe mezin
ve tê gotin. Hinek kesan di civakê de ev tişt digotin: “Her kes hewldan kir, lê kes bi ser neket û lewra
hemû hewldanên li dijî sîstemê hewldanên bê encam in.
PKK‟ê wek tevger neçar bû yan bibe rengekî ji dubarebûnan, yan jî hilhatineke nû pêk bîne. Wê
çaxê divê mirov bersiva vê bide Gelo sedemê binkeftina têkoşînê xwedî maf, hêz û mezinbûna
sîstema desthilatdar bû Yan jî sedemên binkeftinê performansa kêm a tevgerên şoreşgerî bûn Gelo
sedem ji van herduyan kîjan e
Îsyanên bi şoreşê ve girêdayî ne, divê bersivekê rast bidin daxwazên gel. Lê di gelek cihan de
mirov dibîne ku nikarin bikin. Lewra dibêjin, “me hewldan kir, tiştên hebûn û me karibû bikin me kir,
lê serkeftin çênebû, teqez ev jî ne sûcê me ye. Dijmin hêza wî giran e, guneh û sûcê me tune ye. Ji vê û
şûnde hêza dijmin heye û dostên wî yên derve hene û hwd.” Bi vî rengî nêzik dibin û îfade dikin.
Nêzikbûna Tevgerên Kurd Ên Berê Ji Azadiyê Re
44