rustem-cudi-ideoloji

azadiyê de ji her tiştî re hazir in. Ji ber ku însanên ku di oxira azadiyê de bihesab bin, bihesab nêzik
bibin, her tiştî wenda dikin. Tevlîbûna ji têkoşîna azadiyê re tam berovajiyê bihesab nêzikbûnê, hesab
dayîn di nav de heye. Mînak gotina herî balkêş a Mehmed Xeyrî Durmûş çi ye: “Eger ez mirim li ser
kêla tirba min deynin: ev deyndarê welatê xwe ye”. Yanî deyndariyê esas digire, hesaban nake, berde
nêzikbûneke bihesab, hesab dide. Her tiştî dike, lê tevî vê jî hesab dide.
Lewra ev taybetmendiyên PKK‟ê ne. Ev li her qadê hatine jiyîn. Li çiyayan, zindanan… Li her
derê hatine jiyîn. Ji bo vê em dibêjin şehîd, temsîlgerê PKK‟ê yên bingehîn in, PKK partiya şehîdan e.
Ji ber çi em vê esas digirin Di esas de bi şehadetê re ew bi awayekî baştirîn dibin rastî. Yanî ew tiştê
ku pê bang dike bi xwîna xwe jî îspat dike. Mînak dema însan gihîşte şehadetê û şûn da, gavê paş de
navêje û ji rêka xwe venagere, dudilî pê re namîne.
Mînak, mirovekî saf be, dibe ku hinek jibermayên civaka kevn, kevneşop, desthilatdar di xalekî de
wî/ê bi şûnda bikişîne. Heta wî ber bi îxanetê ve jî bibe. Lê di şehîdan de tiştekî wiha nîne, şehadet
xala dawiyê datîne. Lewra bi rûmetdayîneke mezin, şehîd PKK‟yîbûnê heq dikin.
Di oxira wan nirxên PKK‟ê yên hatine avakirin, wan nirxên îdeal de, xwîna xwe didin. Yanî vê
nîşan didin, jiyaneke ku tê de perspektîfên PKK‟ê bi ser nekevin ez li wir jiyanê qebûl nakim! Tenê
jiyanek heye dikare bê jiyîn, ew jî jiyana ku tê de baştirîn nirxên PKK‟ê pêk tên e. Ew jiyana ku di
naveroka wê de nirxên PKK‟ê tên parastin û pêkanîn e. Ew jiyana ku tê de civaka exlaqî û polîtîk a ku
PKK ji bo wê têdikoşê, da ku ava bibe ye. Wê demê em dikarin bijîn, wekî din hemû rengên jiyanê
weke ku li xwe heram dikin.
Şehadet ev e, lewra şehîd dikarin bibin endamên PKK‟ê. Ji ber ku derveyî PKK‟yîbûnê tu jiyaneke
din qebûl nakin û qebûl jî nekirine.
Pêvajoya Destpêka Têkoşîna PKK’ê Ya Lêhûrbûn Û Lêkolînê Bû
Têkoşîna îdeolojîk a di wê pêvajoya destpêkê de taybetmendiyên wê ev in. Yek; xwendine, zêde
xwendine. Ango Rêbertî dixwîne, hevalên din dixwînin, Mazlûm Dogan, Kemal Pîr, Hakî Karer,
hevalên ku niha di nav têkoşînê de sax in, hemû dixwînin. Çi dixwînin Marksîzmê, dîroka
Kurdistanê, metodên ku bi dest wan dikevin dixwînin. Derbarê şerê rizgariya netewî, mijara rizgariya
netewî, mijara sosyalîzmê û kedê, çi bi dest wan dikeve wê demê bi xwendinê dinirxînin.
Cardin di wê demê de çi çêdibe, encama wê xwendinê siyaseta rizgariya netewî di Kurdistanê de
zelal dibe. Yanî taybetmendiyên şoreşa Kurdistanê zelal dibin. Şoreşeke çawa ye Dînamîkên
bingehîn di vê şoreşê de wê kî bin Wê karker, gundî, xwendevan û şoreşger bin Şêwazên têkoşînê
wê çi bin, şerê çekdarî, ji ku wê dest pê bikin, ji filan cihî heta filan cihî Taybetmendiyên endamên vê
şoreşê wê çi bin Wê xwendekar be, zane be, wêrek be, milîtan be, dirust be Wê xwedî van
taybetmendiyan be, exlaqî be, nirxan biparêze Ev hatin diyarkirin. Wê demê encamê wê
komîserhevkirinê, wê kûrbûnê, taybetmendiyên şoreş û şoreşgerên Kurdistanê derketin pêş.
Ev pêvajo Rêbertiyê bi xwe bi rê ve dibir. Berhemên wê yên madî çi bûn Berhemên wê yê madî
damezirandina PKK‟ê bû. Têkoşîna çekdarî li gelek cihên Kurdistanê li dijî feodalîzmê û dewletê
meşiya. Li Hîlwan û Sîwerekê, Batman, Mardîn, Dersim û li gelek cihên din jî bi vî awayî çêbû.
Pêvajoya din a têkoşîna îdeolojîk kîjan bû Pêvajoya ku li qada Rojhilata Navîn dest pê kir. Ya ku
li Lubnanê dest pê kir, ew pêvajoyeke girîng e. Divê li ser vê pêvajoyê bê seknandin, ji ber ku
pêvajoya duyemîn a têkoşîna îdeolojîk e. Ew jî di qada Lubnanê de ye.
Erdnîgariya Rojhilata Navîn Ji Bo Berjewendiyên Hêzên Desthilatdar Giring E
Rêbertî dibêje: Dema min berê xwe da Rojhilata Navîn û çûm Lubnanê, bi sê îdîayan re em rû bi rû
diman. Yanî em bi sê astengan re rû bi rû diman. Yek jê parastina îradeya serbixwe bû, duyemîn
peydakirina îdeolojiya azadiyê, ya sêyemîn jî li ser esasê îdeolojiya azadiyê peydakirina rêxistina
azadiyê bû. Jixwe asteng pir bûn, asteng di Rojhilata Navîn de pir in, ên ewlekariyê hene, madî, jiyanî
û gelek astengên din hene. Rêbertî ji wan astengan gelekan jî zêde wek asteng nahesibîne. Lê sê tiştên
bingehîn digire dest, yek îradeya serbixwe, parastina wê, duyemîn îdeolojiya azadiyê, sêyemîn jî li ser
esasê îdeolojiya azadiyê û rêxistina azadiyê bû. Ev tişt bi ser kevin, wê demê pirsgirêk tên çareserkirin.
Em bala xwe bidinê ev her sê tiştên me gotin bi îdeolojiyê ve têkildar in. Parastina îradeya
serbixwe girîng e. Di Rojhilata Navîn de nakokî hene. Rojhilata Navîn qadeke wiha serbixwe nîne.
Erdnîgariya Rojhilata Navîn girîng e, bi taybet jî ji bo berjewendiyên hêzên cîhanî. Her hêza cîhanî ya
ku bixwaze desthilatdariya xwe bide rûniştandin, beriya her tiştî dixwaze di Rohilata Navîn de
otorîteya xwe bide rûniştandin. Yanî serweriya li ser Rojhilata Navîn tê manaya serweriya li ser
52