Libër leximi i gjuhës shqipe

�� Punë e nxënësve në grupe
FJALITË POHORE DHE MOHORE
Nxënësit punojnë në katër grupe. Secili grup e lexon tekstin përkatës,
përgatitet dhe një përfaqësues i tyre prezanton para të tjerëve atë që di për
temën e dhënë. Grupi i parë flet për fjalitë pohore, grupi i dytë - fjalitë mohore,
grupi i tretë - fjalitë pyetëse dhe grupi i katërt - fjalitë nxitëse. Nxënësit e grupit
tjetër mund të pyesin, ndërsa ata të grupit tematik duhet të përgjigjen. Mënyra
e prezantimit të tyre vlerësohet nga vetë nxënësit, duke zgjedhur grupin më të
mirë.
Me çdo kumtim (thënie) mund të pohojmë ose të mohojmë diçka.
Fjalia është pohore, pohore kur shpreh praninë, vërtetësinë e diçkaje. Fjalia
është mohore, mohore kur tregon mosqenien, mungesën, pavërtetësinë e saj.
Fjalitë pohore
Fjalitë pohore shprehin një pohim, miratojnë, vërtetojnë, mbështesin
një thënie. Mund të shfaqin edhe një dëshirë, një nxitje për realizimin e
diçkaje, ose të pyesim për vërtetësinë e saj:
Erdhi vjeshta... toka u bë kockë.
Nusja paste këmbën e mbarë! - fillonin përsëri urimet.
Sa më pëlqen blegërima, zëri i ëmbël i bagëtisë!
Kishte ardhur!
Fjalitë mohore
Te fjalitë mohore mohohet përmbajtja e gjithë fjalisë, ose një element i
saj, shprehet dëshira a kërkesa për të mos u bërë diçka etj. Këto fjali karakterizohen
zakonisht nga prania e pjesëzave mohuese: jo, nuk, mos, s', pa,
as etj. P.sh.:
Ata të tre nuk më vunë re.
S'e ka të lehtë, - tha Çlirimi.
As që e pyeti.
Mos e ndizni zjarrin - tha Fatja.
Por as e ëma, as i ati, nuk treguan ndonjë vëmendje të veçantë për të.
Nuk kërcen? - Jo. Jo Pa ardhur unë, mos ik.
Për atë mik s’dyshoj aspak - u nxitua ta siguronte djaloshi.
S'e kam parë fare Petritin këtë javë.
E dinin këtë, ndaj nuk nguteshin asnjëherë.
asnjëherë
Ata s'dinë asgjë. asgjë
S'kuptohej nga askush, askush as nga i biri.
111