Libër leximi i gjuhës shqipe

që më tepër ia tërheq vëmendjen, janë çizmet që kanë mbathur disa shokë të
tij. "Sa të bukura janë! Si shkëlqejnë! - mendon Luli dhe, pa dashje, sytë i
shkojnë te tollumbat e vet, nëpër të cilat shihen fare mirë të pesë gishtat e
këmbëve të zbathura. Nga kureshtja i afrohet një shoku që ka çizmet më të
reja. Ulet dhe sheh në lustrën e çizmes këmbët e veta të zbathura. Aq shumë
shkëlqejnë çizmet!!! Pasi shoku me çizme fluturon, Luli, ngadalë, shkon te
caku i tij, në diell, të ngrohë këmbët. Po kur nuk ka diell, si ia bën i shkreti
Lul?!
Nganjëherë, Lulit i afrohet mësuesi. Dhe, kur e ka fytyrën të pastër dhe
pa puçrra, mësuesi ia ledhaton faqet, gushën; e Luli i afrohet, ia merr dorën,
e shikon me sy pëllumbi dhe do të kishte dashur t'i falte diçka mësuesit. Po
vjollca nuk ka. E Luli i vocërr çfarë mund t'i falë mësuesit tjetër? Veç t'i falë
tollumbat e vet, që kanë hapur gojën, sikur duan ta hanë mësuesin! Po, po,
tollumbat e Lulit të vocërr kanë për ta ngrënë mësuesin!
Sipas Migjenit
��DETYRË
Bëni përshkrimin fizik dhe shpirtëror të Lulit të vocërr. Portretizojeni
atë sipas kërkesës së mëposhtme:
Portretizimi i jashtëm Portretizimi i brendshëm
187