Libër leximi i gjuhës shqipe

BALADA
Baladat janë krijime letrare epiko-lirike ku rrëfimi i autorit ndërthuret
me ndjenjat e tij të brendshme. Nëse te poemat epike temë kryesore është
tema heroike, në balada temë kryesore është jeta shoqërore dhe zakonet
morale. Edhe në balada shfaqen mjaft shpesh elementet fantastike.
Ky lloj letrar është zhvilluar me sukses në letërsinë tonë popullore.
Janë të shumta baladat si në krijimtarinë gojore, ashtu edhe në atë të shkruar.
Të njohura janë baladat "Gjergj Elez Alia", "Hasan Aga dhe Çika
Potureshë", "Konstantini vogëlith" (ose Halil Garria apo Motra me nëntë
vëllezër, "Aga Ymeri" etj.). Nga letërsia jonë e shkruar mund të përmendim
krijimin letrar “Zolejka” të Çajupit.
HASAN AGA DHE ÇIKA POTURESHË
I lshoj vjetat djali me kullotë,
E po i çon nëpër mëhallë,
N'Potur mëhallë m'i ka çue,
Me ni çikë potureshë o besatue:
"Bashkë me mue ti ke m'u martue."
Nji Haxhuze i ka diftue:
"Myzhde, djali t'u kish martue!"
Nana e Hasan Agës na ish idhnue:
Nuk asht nana n'zor për çikën potureshë
ndër beglerë kam me e martue
"Ndër beglera ndër agallarë,
E ka nana nji për mallë".
Daja i vet aty ish kanë:
"Pse, bre nip, ashtu po ban,
Ndër poturë, qysh, nusen me zanë."
Daja e vet shka i kish thanë:
"Ty nusën, bre nip ta kam zanë."
Hasan Aga shka i kish thanë:
"Kam dhan' besën n'din e iman,
S'muj me marrë un' tjetër kan!"
Daja Hasan Agës shka i kish thanë:
"Ti budallë mos u ban!
Na ty nusen ta kem zanë
Ta kem zanë, kem' me t'martue
Edhe darkën me ta marue".
Hasan Aga ish kan' idhnue:
"Pse, dajë, ktahën me ma ba mue?
197