“Mangaral ng Aking Ebanghelyo

umakma sa mga pilosopiya ng mundo (tingnan sa Isaias 24:5). Binago nila ang nilalaman
ng mga banal na kasulatan, inalis ang malilinaw at mahahalagang doktrina mula sa mga ito
(1 Nephi 13:26–40). Lumikha sila ng mga kredo, o mga pahayag ng paniniwala, batay sa mali
at binagong doktina (tingnan sa Joseph Smith—Kasaysayan 1:19). Dahil sa pagmamataas,
naghangad ang ilan na magkaroon ng maimpluwensiyang posisyon (tingnan sa III Ni Juan
1:9–10). Tinanggap ng mga tao ang mga maling ideyang ito at pinarangalan ang mga huwad
na gurong nagturo ng kaakit-akit na mga doktrina sa halip na banal na katotohanan (tingnan
sa II Kay Timoteo 4:3–4).
• Sa buong kasaysayan, maraming tao ang tapat na naniwala sa mga maling kredo at doktrina.
Sumamba sila ayon sa nalalaman nila at nakatanggap ng sagot sa kanilang mga dalangin.
Dahil dito sila ay “napagkakaitan lamang ng katotohanan sapagkat hindi nila alam kung saan
ito matatagpuan” (D at T 123:12).
• Dahil dito, panunumbalik, at hindi pagbabago ang kinailangan. Hindi nagpatuloy ang awtoridad
ng priesthood sa tuluy-tuloy na linya ng pagpapalit-palit mula kay Apostol Pedro. Ang ibig
sabihin ng magbago ay magpalit ng dati nang umiiral; ang magpanumbalik ay ang ibalik ang
isang bagay sa orihinal na anyo nito. Kaya nga, ang panunumbalik ng awtoridad ng priesthood
sa pamamagitan ng mga banal na sugo ang tanging posibleng paraan para mapawi ang
Malawakang Apostasiya.
Ang Panunumbalik ng Ebanghelyo ni Jesucristo sa Pamamagitan
ni Joseph Smith
Nang ayos na ang lahat, muling ipinadama ng Ama sa Langit ang pagmamahal Niya
sa Kanyang mga anak. Tinawag niya ang isang binatilyong nagngangalang Joseph Smith
bilang propeta. Sa pamamagitan niya ay naibalik sa mundo ang kabuuan ng ebanghelyo
ni Jesucristo.
Nakatira noon si Joseph Smith sa Estados Unidos, na siguro ay tanging bansa na
may kalayaan sa relihiyon nang panahong iyon. Panahon iyon ng matinding kasabikan
sa relihiyon sa silangang Estados Unidos. Napakarelihiyoso ng kanyang pamilya at
palaging naghahanap ng katotohanan. Pero maraming ministro ang nagsasabing nasa
kanila ang tunay na ebanghelyo. Gusto ni Joseph na “[malaman] kung alin sa lahat ng
sekta ang tama,” (Joseph Smith—Kasaysayan 1:18). Itinuro ng Biblia na may “isang
Panginoon, isang pananampalataya, isang bautismo” (Mga Taga Efeso 4:5). Dumalo si
Joseph sa iba-ibang simbahan, pero nalito pa rin siya kung aling simbahan ang sasalihan
niya. Sa huli’y isinulat niya:
“Napakalaki ng kaguluhan at sigalutan ng iba’t ibang sekta, na hindi maaari para sa
isang tao na kasimbata ko . . . na makarating sa anumang tiyak na pagpapasiya kung
sino ang tama at kung sino ang mali. . . . Sa gitna nitong labanan ng mga salita at ingay
ng mga haka-haka, madalas kong sabihin sa aking sarili: Ano ang nararapat gawin?
Sino sa lahat ng pangkat na ito ang tama; o, lahat ba sila ay pare-parehong mali? Kung
mayroon mang isang tama sa kanila, alin ito, at paano ko ito malalaman?” (Joseph
Smith—Kasaysayan 1:8, 10).
Sa paghahanap ni Joseph ng katotohanan sa iba’t ibang relihiyon, bumaling siya
sa Biblia para magabayan. Nabasa niya na, “Kung nagkukulang ng karunungan
ang sinoman sa inyo, ay humingi sa Dios, na nagbibigay ng sagana sa lahat at hindi
nanunumbat; at ito’y ibibigay sa kaniya” (Santiago 1:5). Dahil sa talatang ito, naisip ni
Joseph na magtanong sa Diyos kung ano ang dapat niyang gawin. Sa tagsibol ng 1820
nagpunta siya sa malapit na kakahuyan at lumuhod para manalangin. Inilarawan niya
ang kanyang karanasan:
3 Mag-aral at Magturo
Lesson 1:
Ang Panunumbalik
Mga Tala
39