Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Колумна<br />
АНА<br />
ЈОВКОВСКА<br />
новинарка, авторка и активистка<br />
ДЕВОЈЧЕТО СО<br />
КИБРИТЧИЊАТА<br />
БИДИ ТИ ПРОМЕНАТА ШТО САКАШ<br />
ДА МУ СЕ СЛУЧИ НА СВЕТОТ!<br />
Декември е најмагичниот месец во годината! Не затоа<br />
што во декември ѝ е роденден на Носталгијата (за<br />
целата измината година), туку затоа што е зачнување<br />
на новата година. А таа, госпоѓа Нова година, ги крчка своите<br />
изненадувања за нас...<br />
...И сè почнува со еуфоријата на купување подароци. Има<br />
нешто убаво во чувството дека некого ќе направиш среќен со<br />
еден мал гест на внимание. Ги паметам миговите од детството<br />
како со татко ми и мајка ми го чекавме Дедо Мраз да дојде во<br />
нашиот дом. Мајка ми ќе ме извадеше на балконот да видам<br />
дали стариот дедо со бела брада ќе слета со својата санка<br />
од небото, додека татко ми за тоа време скришум ги редеше<br />
подароците под елка. И кога ќе влезев внатре, под божиќното<br />
дрво блескаа подароци во разни бои. Сè беше толку магично...<br />
Го паметам мирисот на снег помешан со мирис на свежо<br />
печен, топол домашен леб. Надвор снегулките танцуваа<br />
танго (две по две како во љубовен пар:), а внатре, светилките<br />
на елката играа брејкденс, правејќи виножито од бои. На<br />
радоста ѝ немаше крај, иако на прв момент ќе се разочарав<br />
дека сме се разминале со Дедо Мраз, оти тој со своите ирваси<br />
наводно влегол од другата врата, но тоа чувство траеше<br />
кратко и набрзо се враќав на топлата и радосна атмосфера<br />
во домот. Долго верував дека постои Дедо Мраз. Моите не<br />
сакаа да ми ја скршат илузијата, исто како што порано кога<br />
ние бевме деца, мислевме дека бебињата ги носи штркот.<br />
Сегашните деца зборот секс го знаат пред зборот те сакам.<br />
Како и да е, секоја Нова година ми беше како бајка. Подоцна,<br />
кога дознав дека не постои Дедо Мраз, не се насекирав<br />
многу оти татко ми ја продолжи дедомразовската традиција<br />
на подарување. Е, тука почнуваат моите празнични с’клети<br />
на душата... КАДЕ Е ДЕДО МРАЗ ЗА ОНИЕ ДЕЧИЊА ЧИИ<br />
РОДИТЕЛИ ЕДВАЈ ВРЗУВААТ КРАЈ СО КРАЈ? И ЗОШТО ДЕДО<br />
МРАЗ НЕ Е ДАРЕЖЛИВ ЗА СИРОМАШНИТЕ СЕМЕЈСТВА? За<br />
нив и едно пакетче со чоколатца би било доволно...<br />
Се сеќавате ли на приказната за девојчето со кибритчињата?<br />
Тоа не е приказна измислена од Ханс Кристијан Андерсен или<br />
од браќата Грим, ниту, пак, сказна на Дизни. Тоа не е парче<br />
сценаристка патетика скината од филмското платно, туку<br />
приказна од вистинскиот живот. Но, некако не ги гледаме<br />
околу нас девојчињата со кибритчиња додека брзоглаво<br />
итаме низ трговските центри. За тие деца нема подароци под<br />
елка... Ниту домот им е топло огниште...<br />
Во 21 век топлите огништа не се луксуз, а нив сепак ги немаат<br />
сите. И додека реалноста не ти влепи шлаканица, не ги гледаш<br />
таквите луѓе. Неодамна имав можност да водам хуманитарен<br />
настан на којшто се собираа средства за луѓето без покрив<br />
над главата. Бездомниците се категорија на луѓе што сите ги<br />
игнорираат. И додека стоев на бината со подготвен говор,<br />
на неколку метри од мене на улицата „живееше/домуваше“<br />
девојка која нема покрив над глава. Јас требаше да<br />
филозофирам нешто, а до мене се одвиваше животна драма.<br />
На студената земја имаше фрлено само едно старо ќебе.<br />
Тоа веројатно ѝ беше единственото парче топла покривка за<br />
студените и остри ноемвриски денови. И тогаш се прашав: Се<br />
плашиме ли да ги погледнеме директно во очи луѓето кои се<br />
борат за достоинствен живот и се обидуваат да го обезбедат<br />
130
Change language