You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
каде што имаме само номинални христијани кои не разликуваат<br />
вера од верски фанатизам ќе имаме и отпор и крвопролевање<br />
и безумство. Нападите кон мене, што беа мошне сериозни,<br />
дискредитирачки, опоменувачки, па и заканувачки, доаѓаа од<br />
луѓе кои ретко или воопшто не доаѓаат во Црква. А околу тоа<br />
како се „носам“ со нападите, му благодарам на Бога за нив и на<br />
ум ги имам зборовите на еден старец, кој вели: „Кога фрлаат по<br />
тебе со камења, собирајте ги и со нив градете ја Црквата“.<br />
ОНАМУ КАДЕ ШТО ИМАМЕ САМО НОМИНАЛНИ ХРИСТИЈАНИ<br />
КОИ НЕ РАЗЛИКУВААТ ВЕРА ОД ВЕРСКИ ФАНАТИЗАМ ЌЕ<br />
ИМАМЕ И ОТПОР И КРВОПРОЛЕВАЊЕ И БЕЗУМСТВО.<br />
АЈ: Свирите саксофон и кларинет. Со група автори подготвувате<br />
документарен филм, „Ресен рол“, за музичари од Ресен кои од<br />
педесеттите години наваму свиреле рокенрол. Во филмот ќе<br />
биде објавена и Ваша композиција од 1994 година, што досега<br />
била во демо-верзија. Музиката е математика и светлина во исто<br />
време, ако може така? Што претставува музиката за вас? И каква<br />
музика најмногу Ве опушта?<br />
ОП: Музиката ми е втората љубов од детството. Со овие<br />
инструменти сум пораснал, бидејќи беа инструменти на кои<br />
свиреше татко ми. Првата прегратка со саксофонот сум ја имал<br />
кога бев висок колку него. Освен со инструментите, растев<br />
и со ресенските музичари и како растев, со мене растеше<br />
и носталгијата за оние времиња кога од плочи се крадеа<br />
импровизирани текстови за да се прават забави и кога музиката<br />
беше поблиска до светските трендови на рокенролот, отколку<br />
денес кога го имаме интернетот. Честите средби со сите нив кога<br />
престојувам во Ресен ме мотивираше мене и двајца мои другари<br />
сите овие спомени да ги овековечиме во еден документарец.<br />
За потребите на филмот ќе биде обработена и една моја<br />
композиција од ’94 година, кога свиревме под името „Лизардс“.<br />
Кога музиката како нотен запис ќе се стави на хартија личи<br />
на математика, на формули и законитости. Но, кога ќе се<br />
отсвири, веќе не е обична математика, туку хемија низ која се<br />
проникнуваме со неа. Ја сакам и изворната музика, но и рокот.<br />
Сме свиреле гранџ како актуелен правец во тоа време, сум растел<br />
со Сачмо и со Ела Фицџералд како омилени музичари на татко<br />
ми. „Битлс“ ми се слабост, а црковната музика ми е секојдневие...<br />
Така што, тешко би можел да кажам што ме опушта најмногу.<br />
ЈА САКАМ ИЗВОРНАТА МУЗИКА, НО И РОКОТ. СМЕ СВИРЕЛЕ<br />
ГРАНЏ КАКО АКТУЕЛЕН ПРАВЕЦ ВО ТОА ВРЕМЕ... СУМ РАСТЕЛ<br />
СО САЧМО И СО ЕЛА ФИЦЏЕРАЛД КАКО ОМИЛЕНИ МУЗИЧАРИ<br />
НА ТАТКО МИ. „БИТЛС“ МИ СЕ СЛАБОСТ, А ЦРКОВНАТА<br />
МУЗИКА МИ Е СЕКОЈДНЕВИЕ.<br />
АЈ: Не пиете кафе заради алергијата на кофеин, па тоа го<br />
заменивте со утрински чај. Кои се Вашите мали ритуали во<br />
денот што Ви даваат енергија?<br />
ОП: Чајот ми е баш ритуал што го замени утринското кафе.<br />
Кога сум низ Италија се враќам на стариот ритуал кафето, но<br />
бескофеинско. Со оглед на честите патувања, не можам да<br />
бидам роб на навики. Генерално, тие се состојат од утринска<br />
проверка на е-пошта, собирање информации за случувањата<br />
околу мене, ако е недела или празник подготовка за литургија,<br />
како и прошетки низ град, средби со луѓе... И секако, пред<br />
спиење исполнување на монашкото молитвено правило.<br />
АЈ: Трпението е својствено за духовните лица како Вас, а<br />
сепак, човек сте од крв и месо, па искрено, за што ви е најтенко<br />
трпението?<br />
ОП: Оние што ме следат постојано знаат дека најмногу што може<br />
да ме извади од такт е упорното постапување согласно нашата<br />
самоуништувачка поговорка: „Наведната глава сабја не ја сече“.<br />
Од една страна, некој со тоа го оставаме да ни мавта постојано<br />
над глава со сабјата и не сме свои на своето, а од друга страна<br />
очекуваме да бидеме слободни. Како? Ќе чекаме тој со сабјата<br />
да го заболи раката ли? И ако се ослободиме од него, фаќајќи го<br />
на кондиција, нема да забележиме дека него го заменила друга<br />
сабја. А животот тече и минува во еден правец. И така, нашиот<br />
живот и оној на идните генерации ќе мине без да го вкусиме. Тоа<br />
ми ја раздвижува крвта и месото.<br />
АЈ: Кои гнили точки во човештвото се најопасни за духот?<br />
ОП: Упорното останување во гревот, губењето на моралот,<br />
етиката на постапување и преголемата верба во земните лидери<br />
и идоли. Ништо од сето ова не ни буди желба за слобода со што<br />
би го јакнеле духот и би си ја спасувале душата.<br />
АЈ: Епикурејците рекле: „Штом светот е полн со зло, тогаш Бог<br />
или е лош или е немоќен“. Коментар? :)<br />
ОП: Кога и да ја сретнам оваа Епикурејска констатација си<br />
споменувам за онаа приказна со берберот. Станува збор за тоа<br />
дека ако во светот има нестрижени и неизбричени луѓе не значи<br />
дека нема бербери или дека не ги бива.<br />
Не е прашање дали Бог е лош или немоќен за злото и нечовечко<br />
однесување, туку нашата злоупотреба на нашиот најскап дар од<br />
Бога –слободата. Сè ни е дозволено, но не ни е сè од корист вели<br />
светиот апостол Павле.<br />
АЈ: Го доживувате ли градов како кафез?<br />
ОП: Не, ни најмалиот град не го доживувам како кафез.<br />
Кафез може да биде само ограниченоста на нашата душа и<br />
закоравеноста на срцето. Ако ги скршиме овие два „мали“<br />
внатрешни, но наши и само наши кафези, ништо материјално<br />
нема да ни претставува кафез, а особено не градот што ни дава<br />
многу можности за креативни дела.<br />
АЈ: Роден сте во Ресен. Преспанскиот ген си го носите со себе,<br />
но Скопје Ви е втор дом. Кои места ги сакате во Скопје?<br />
ОП: Токму така, градски – ресенчанец, реонски – преспанчанец<br />
сум и ќе се трудам тоа да го зачувам до крајот на животот, за<br />
да не ме претопи кој било град и која било земја. Често сум во<br />
Скопје. Веќе имам голем круг пријатели низ него. Секако, имам<br />
и омилени места. На прво место би ја ставил дневната соба на<br />
редакцијата на „Оффнет“, каде што знаеме да се засвириме со<br />
екипата, рок-кафеана „Рустикана“ и преубавата нејзина тераса,<br />
потоа „Два елени“ со својата интима и затскриеност под Водно<br />
и, секако, винаријата „Подрум“, што во секој момент знае да<br />
изненади со некој настан од изложба до промоција, па и обична<br />
„тапа“ вечер што знае да ни даде мир во кој ќе се замуабетиме и<br />
ќе извртиме „сто“ теми за муабет.<br />
СЕКОГАШ КОГА ИМАМ СТРАНСКИ ГОСТИ И КОГА ГИ<br />
РАШЕТУВАМ НИЗ УБАВАВА НИ ЗЕМЈА, СЕ СРАМАМ ОД<br />
НИВНАТА КОНСТАТАЦИЈА ДЕКА ИМАМЕ ПРЕУБАВА, НО<br />
ПРЕЗАГАДЕНА ПРИРОДА.<br />
АЈ: Што би исчистиле од нашиот двор?<br />
ОП: Од сè срце би сакал најпрвин да го исчистиме ѓубрето. И<br />
тоа буквално она физичкото. Секогаш кога имам странски гости<br />
и кога ги рашетувам низ убавава ни земја се срамам од нивната<br />
констатација дека имаме преубава, но презагадена природа.<br />
Ако ја усвоиме најнапред таа навика за чистење на ѓубрето и ја<br />
надградиме општествената свест, тогаш лесно ќе исчистиме сè...<br />
а сепак, прво се чистиме во срцето, па потоа од срце се трудиме<br />
во сè, и тоа секогаш да го имаме во умот.<br />
21
Change language