Lubuskie Pismo Literacko-Kulturalne

Władysław ŁazukaWe mnieBiegną we mnie drogi, kręte ścieżki, miedzepo których chodziłem w czterech porach rokuprzez roztopy, upały, burze i ulewyprzez śnieżyce i wiatry wśród otwartych pólPłyną we mnie strumienie w których brodziłemżeby wydobyć srebro w łuskach rybby ugasić pragnienie nieco się ochłodzićw wysokim słońcu lata były mi jak cieńSą we mnie twarze ludzi których napotkałemna szlakach kolejowych, rondach, skrzyżowaniachw czasie górskich wędrówek, na dworcach, w muzeachw bibliotekach, klubach, różnej maści lokalachgdzie czasami bywało grałem do kotletatak trochę dla grosza a więcej dla SztukiSą we mnie twarze ludzi których napotkałemw ciągach miast, wiosek i osiedlii w leśnych osadach hen w odległej głuszyzdarzenia, przemyślenia,trwają dopóki słuch i wzrok nie mylii pamięta…Pamięć45