ASA Journal 15/2023
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ONE FOR ALL, ALL FOR ONE<br />
81<br />
02<br />
รูปด้านอาคารแสดง<br />
ส่วนพื้นที่สีเขียวภายใน<br />
บริเวณอาคารสภาวิศวกร<br />
2<br />
อาคาร โดยใช้หลักการออกแบบอย่างยั่งยืน<br />
เช่น การเลือกใช้ไม้ยืนต้นกับไม้พุ่ม มาเป็นองค์-<br />
ประกอบหลัก แทนที่จะเลือกปลูกหญ้าให้เป็น<br />
พื้นที่สีเขียว เนื่องจากไม้ยืนต้นกับไม้พุ ่มมีอัตรา<br />
การบริโภคทรัพยากรน้ำาที่น้อยกว่า และสามารถ<br />
ดูแลรักษาจัดการพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ<br />
และยั่งยืนมากกว่าการปลูกหญ้า ซึ่งทางสถาปนิก<br />
ยังได้ออกแบบระบบสุขาภิบาลให้มีการนำาน้ำาเสีย<br />
จากการอุปโภคบริโภค เข้ามาใช้ในการรดน้ำา<br />
ต้นไม้ในพื้นที่ส่วนนี้อีกด้วย ช่วยสร้างการ<br />
หมุนเวียนทรัพยากรอย่างคุ้มค่า และเป็นระบบ<br />
หากมองเลยเหนือพื้นที่สีเขียวขึ้นไป จะสามารถ<br />
มองเห็นรูปทรงของอาคารสภาวิศวกรที่ผิว<br />
ภายนอกมีลักษณะโปร่ง ไม่ทึบ และหุ้มตัว<br />
อาคารในส่วนชั้นบนแบบเต็มพื้นที่ ซึ่งพื้นผิว<br />
อาคารส่วนนี้ทำาหน้าที่ปิดล้อมส่วน High Zone<br />
ของอาคารสภาวิศวกรเอาไว้ ทางผู้ออกแบบได้<br />
เลือกใช้วัสดุปิดผิวภายนอกเป็นแผ่นอลูมิเนียม<br />
เจาะรู และกั้นด้วยผนังกระจกใสตัดแสงด้านใน<br />
อีกส่วนหนึ่ง ซึ่งการออกแบบระบบนี้คือ Doubleskin<br />
façade เพื่อช่วยลดความร้อนเข้าสู่ตัว<br />
อาคาร แผ่นอลูมิเนียมเจาะรูทำาหน้าที่ทั้งป้องกัน<br />
แสง และความร้อนที่เข้าสู่อาคาร ทั้งยังสามารถ<br />
ช่วยระบายอากาศได้พร้อม ๆ กัน ทำาให้อาคาร<br />
สามารถหายใจได้ และให้แสงธรรมชาติสามารถ<br />
ผ่านเข้ามายังภายในอาคารได้อีกด้วย ระบบ<br />
Double-skin façade ยังช่วยลดภาระการทำางาน<br />
ของทั้งระบบแสงสว่างภายในอาคาร และระบบ<br />
ปรับอากาศ ซึ่งจะช่วยยืดอายุการใช้งาน และการ<br />
ซ่อมบำารุงให้ลดน้อยลง<br />
เนื่องด้วย façade ของอาคารสภาวิศวกร ที่<br />
สามารถมองเห็นได้ชัดเจนจากพื้นที่โดยรอบ<br />
ผู้ออกแบบจึงต้องการสร้างปฎิสัมพันธ์เพิ่มเติม<br />
กับชุมชน นอกเหนือจากเพิ่มพื้นที่สีเขียวให้<br />
กับชุมชนแล้วนั้น คือการใช้พื้นที่ façade ทาง<br />
ด้านหน้าโดยการติดตั้งจอ LED รูปแบบโปร่ง<br />
ขนาด 8 x 8 เมตร เพื่อแสดงข้อมูลต่าง ๆ แบบ<br />
Real-Time ให้เป็นแหล่งข้อมูลแก่ชุมชนโดยรอบ<br />
หรือผู้ที่สัญจรผ่านไปมา เช่น การรายงานสภาพ-<br />
อากาศประจำาวัน ทั้งอุณหภูมิ ฝนตก แดดออก<br />
การรายงานค่าฝุ่น PM 2.5 ที่เสมือนเป็นข้อมูล<br />
ในชีวิตประจำาวันที่ทุกคนตระหนักถึง รวมทั้ง<br />
สามารถแจ้งข้อมูลเตือนภัยฉุกเฉินเพื่อตอบรับ<br />
กับยุคสมัย และแสดงผลของข้อมูลเพื่อใช้ใน<br />
การประเมินสถานการณ์ต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นใน<br />
อนาคตได้อีกทางหนึ่ง ฉะนั้นการเลือกใช้วัสดุ<br />
อาคารจึงต้องสอดรับกับแนวคิดความยั่งยืน<br />
ทั้งทางสังคม และการใช้งานเป็นสำาคัญ โดย<br />
ผสมผสานกับเทคโนโลยี และวัสดุใหม่ ๆ<br />
ควบคู่กันไป<br />
สถาปนิกยังเลือกใช้วัสดุอาคารที่ผลิตในประเทศ<br />
เป็นส่วนใหญ่ เพื่อลดคาร์บอนฟุตพริ้นท์จาก<br />
การนำาเข้าวัสดุจากต่างประเทศ และมีการใช้<br />
วัสดุเช่น ผ้าทอต่าง ๆ ที่ใช้เส้นใยจากกระบวนการ<br />
รีไซเคิล สำาหรับงานตกแต่งภายใน และเฟอร์นิ-<br />
เจอร์อีกด้วย ส่วนงานภูมิสถาปัตยกรรมได้มี<br />
การนำาวัสดุ เช่น คอนกรีตซึมน้ำา ซึ่งเป็นนวัตกรรม<br />
ใหม่เข้ามาใช้ในโครงการนี้ด้วยเช่นกัน<br />
ในหลักการออกแบบอย่างยั่งยืน เมื่อพิจารณา<br />
จากอาคารสภาวิศวกรนั้น ประกอบไปด้วยมิติที่<br />
หลากหลาย นอกเหนือจากทางสถาปัตยกรรม<br />
และวิศวกรรม ยังมีมิติทางสังคม ชุมชน ระบบ<br />
ผังเมือง และจิตวิทยา และหากตรวจสอบจาก<br />
เกณฑ์ของการประเมินอาคารเขียว ก็จะพบว่า<br />
ทีมออกแบบให้ความสำาคัญกับข้อกำาหนดในการ<br />
พิจารณาหลายประเด็น เช่น การใช้ทรัพยากรน้ำา<br />
อย่างคุ้มค่า การใช้ประโยชน์จากที่ดิน การเลือก<br />
ใช้วัสดุและอุปกรณ์ให้เหมาะสม การลดการใช้<br />
พลังงาน การคำานึงถึงสภาพแวดล้อมโดยรอบ<br />
และความเป็นนวัตกรรมอาคาร แต่ก็ยังเป็นข้อ<br />
กำาหนดที่ถูกสร้าง หรือมีกรอบคิดมาจากบริบท<br />
แวดล้อมที่ต่างกัน การนำามาปรับใช้ และต่อยอด<br />
แนวคิด จึงเป็นส่วนสำาคัญต่อกระบวนการของ<br />
การออกแบบสถาปัตยกรรมอย่างยั่งยืนต่อไป<br />
ในอนาคต<br />
เมื่อโลกเริ่มตอบสนองและเปลี่ยนแปลงอย่าง<br />
รวดเร็ว และรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ดังเช่นเหตุการณ์<br />
แพร่ระบาดของโรค COVID-19 การเปลี่ยน-<br />
แปลงของสภาพภูมิอากาศอย่างฉับพลัน หรือ<br />
การพัฒนาระบบ Artificial Intelligence อย่าง<br />
ก้าวกระโดด ส่งผลให้กระบวนการออกแบบทั้ง<br />
ทางสถาปัตยกรรมและวิศวกรรมต้องปรับตัว<br />
กันขนานใหญ่ การออกแบบและก่อสร้างของ<br />
อาคารสภาวิศวกรหลังนี้ ก็อยู่คาบเกี่ยวระหว่าง<br />
ช่วงที่โลกเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน<br />
ความร่วมมือจากทุกองคาพยพจึงเป็นสิ่งจำาเป็น<br />
การออกแบบสถาปัตยกรรมไม่ได้มีเพียงแค่<br />
เจ้าของโครงการและผู้ออกแบบเท่านั้น แต่<br />
ต้องการการออกแบบอย่างมีส่วนร่วมจากผู้ที่<br />
ได้รับผลกระทบทั้งหมด เพื่อรับมือกับการ<br />
เปลี่ยนแปลงที่อาจคาดการณ์ได้ยากขึ้น นิยาม<br />
ของการออกแบบอย่างยั่งยืนจึงไม่ใช่การออกแบบ<br />
เพื่อให้อาคารอยู่ยืนนานที่สุด หรือการรักษา<br />
ให้คงไว้โดยไม่เปลี่ยนแปลง แต่สถาปัตยกรรม<br />
ยั่งยืนแห่งอนาคตต้องมองเห็น และสามารถรับมือ<br />
กับการเปลี่ยนแปลงที่ผันผวน โดยต้องเปิดรับ<br />
ความเป็นไปได้ใหม่ ๆ ผ่านความหลากหลาย และ<br />
ลื่นไหลไปตามการปรับเปลี่ยนของสภาพแวดล้อม<br />
ที่ไม่หยุดนิ่ง