2. - Academia de la Llingua Asturiana

físico aquel Magu Paniceres, nun pudiendo escaecer aDubardu Bermúdez, el pá de Goyo, nin a Severo, Ximena,Delfín, Eneas o Sindo, "silentes" que, pa finar el llibru, algamenla llibertá del so pueblu, ganando-y el combate al permalváuRodolfu, y colorín colloráu, asina acaba'l rellatu.Facer comparances, comu se faen, ente la obra deGarcía Oliva y "La hestoria interminable", "El seiíor de losanillos", o "El retomu del Jedi", pámeque ye desaxerar. y debaldre, y nun face-y xusticia a esti autor, del qu'entáesperamos noveles de munchu más altor, polo qued'importancia tien una lliteratura perfecha pa nefios y mozos,enllena d'eso que-yos presta a ellos, aventures a maza, güenosy malos, monstruos y princesines, magos, bruxes, Rodolfospermalvaos, xusticia y solidaridá, heroísmu, viaxes, enguedeyosy, pa finar, esi "the end" clásicu, "acuatizóllimpiamente metanes el regatu qu'ella escoyere comu la somorada. Agora sí, agora too taba perbién" (la Xana Ermesinda,na páxina 113 y cabera).Nel aiiu 1986 publica, pa nefíos, "Delfina, la ballenacantarim" y nel87 torna Vicente a les aventures, al so mundu,esta vegada dende una ciudá nomatada Calmoriera (ixixón?),con un rellatu tituiáu "Memoria de los Cimeras", nelqu'ameyora fonderamente tolo anterior.Y de nuevu princesines y malvaos, otra vegadaxusticieros, guaceos, ila de coyer!, porque equí, nuevamente,l'autor, dexa escomanase'l maxín y nun hai páxina,nin ringlón,onde nun asoceda "daqué': iiogrando que la so llectura seyaafayaíza a mamplén pal públicu pal cualu va empobinada,pero tamién pal llector adultu, esi llector qu'agora torna d'unperllargu guacéu pela lliteratura alburrida y de muncha tesis,pa entregase nos brazos de los xéneros y subxéneros.Ye Don Anxelu Secades, Notariu de Salmoriera,"sesentón, provistu d'un bon botiellu, frutu ensin dulda delso vezu del bon xintar, y d'una carona gorda y redonda comusi d'una lluna-enllena se tratare" (páx. 113), el primerpresonax col que nos atoparemos namái apienzar esta"Memoria", al qu'una carta, de Xuan Romeru Tuya, fadrá salirdel so pigazu.Pasiquín ente pasu, col "viax" aniciáu na páxina 37, vadesendolcándose talu asuntu narrativu, nel que los cimeros,un pueblu "entamador" y gayoleni. Intelixente, cultiváu yvaliente" (páx. 22, un bon pueblu dende llueu, son losprotagonistes y presonaxes cimas).En01 vese obligáu a ñavegar pela Mar de la Borrina,faciéndolo nel barcu "Riscar", nave capitana, a la que siguíen -"Humeru" y "Xabalín" y "Andarina", a la gueta los neiíos, quenel país de los cimas, por castigu divinu, nun iíaceríenenxamás de los xamases.Ye'l suyu unu d'ecos viaxes ensin fin, pelos mares delmundu, al debalu, "diciendo dir a la gueta d'un llugar quemide nunca conociere" (páx. 134.1, nun pudiendo faltarprinceses comu Celina, cola cuala retoma "la llinia dedescendencia femenina nel Gobiemu del Reinu" (páx. 1341,Naréu, el malu, igual que malváu ambute ye'l Gran Esperteyu,al que mata Don Anxel, el Notariu de Salmoriera, "nun 1scamentó dos vegaes, y garrando coles poques fuercies que-y quedaben el Bastón, llevantolu n'alto tolo que'l so brazuydio pa ello, empuxáu, quiciabis, per un movimientu casireflexu" (páx. 141), toos somorpiaos dafechu nuna hestona