2. - Academia de la Llingua Asturiana

Antonio Garda (TuAa, 1960) apienzal so "Viaxe" nuhbar de xunta'l Palaau los Deportes, n'Uviéu, y, andando yandando, "jnun sabes?", na compañía d'otru paso-importante na novela y perimportante M novelística asturiana,Cazo, de nome auténticu, al paica, Manuel Cazuela Bragado,apellidu esti segundu que'l condergáu tachaba, de m quepor consideralu poco "machu", él, col so CX y les caxes decondones y la pistola, ellí na guantera'l vehídu.jC6mu apellidase Bragado entós?, "jnun sabes?".Y ye nesi coche, nesi CX, avieyáu y puercu, de colormariellu, nel que viaxen los dos, nun viax percurtiu yperconociu, per una xeograffa urbana escura, fedionda y conpersonaxes foscos, enfilaos, marxides dafechu y dispuestosa mandate "de viaxe", &una navayada o d'un tiru, y too polacuenta d'arrampuibte mii peqetes, mii duros o la chupa, siye de cuero.Güisqui, cubates, copes, música de "Los Chichos" o"Chungitos" y tretu coles kmes, asitiaes al otru llau delmoshador.Fai Antonio Garcia esi "vime" floturnu na compaiiíad'un tipu pergochu, claro que nun hai qu'escaecer que Msolapa del llibru ("El Viaxe", premiu "Xosefa Xovellanos-1986",publicáu pol Serviau de Publicaciones del Principáud'Asturies, 1987) alviértesemos tar delantre d'una obra"prósima" a lo que Bill Buford chamar6 "dirty realism" ", poloque cásique too sedrá nes sos páxines gocho, puerco, gafo yfalcatruoso, yá seya'l CX, por fuera y dientru, yá los mesmospersonaxes, pocos, pero los sufientes pa que l'autor, el"cuntador" escrupulosu, direutu y llingiiisticamente perfechu,que ye Antonio García, nos garre pol ñarigon y mina nosvaiga faciendo si@, a bordu del maridu CX, con Cazo y6l mesmu, una hestoria con alcohol y m.Esa muyer de Cazo, rustriéndose pol mozu, "primeiropousadamente, comu un gatu que busca'l calor d'una caricia,pero a poucu ya a poucu &pez6u retorcese enriba min comuuna culebra, hastal deliriu" (páx. 42), y la moza del "Fany's",'Tany's" ou comu se chamara'l zaburdiu aquellii "mui rubiapa ser d'ella'l color" (páx. 191, vistía con una "camiseta verde,fluorescente, de tirantes, ya notábase muitu bien que nunllebava'l sostén puestu" (páx. 19), y guapa que yera la mozaca,col "pantalón curtiu, que pareda de deporte. Flaquina,pintiarada, atamaííadina" (páx. 19).Pela Tenderina, l'Oteru, contra Pumarín, viéndoseamanecer pa escontra Sieni, pela camtera Cantanda, confame y golor a chocolate y churros, un viaxe ensin munchosesparabanes, nel que nun asocede un res perespecial, "-irapolida?" (páx. a), nuna ciudá, Uviéu, n'Astuxies, nuna novelaque nun contién pedricazafia o descursu, laicu nin reiiiosu.Nun tien moralina denguna, escaeciendo cualisquierdemagóxicu partidismu, entamando "rellatar'', "cuntar", un"viaxe" quiciás iniaáticu, de dos homes casualmente alcon-traos nun chigre, viaxando llueu per otros chigres y zaburdios,pente les basures y filtrayes hurnanes. Sin6n atreveríame adecir que taba averada al "realismu social': o "cívicu", aquélque tantu fai arrenegar agora y que, ensin embargu, entovíasigue dando colleches.Anque ensin Pedrolos nin Segarras, con Migueles,Xuanes, Carlos, Vicentes, Adolfos y Antonios, con esospresonaxes, los %taleílas, Oscar Abel PiAera, "el Memca':