Euskal gramatika lehen urratsak. III - Euskaltzaindia

4. Aurkarttzakoak
(125) Eztakit emaztearen berririk eta alabaña ez naiz birjina (p. de Axular, Guero,
369)
4.7.2.3. Perpausaren hasieran kokatzen da maizenik alabaina
adbertsatiboa, goiko adibideetan ageri den bezala. Dena den, ez dira gutxi
lokaílua perpausaren barman daramaten perpausak, halere-ren inguro
beretsuetan:
(126) Nere otoitzak lagun egingo dizute. Auxe da nere burubidea. Badituzu,
alabaina, Euskalerrían ni baino bereter jakintsuagoak, ugari (R. MI de Azkue,
Ardi Galdua, 102-3)
Ez dirudi, azkenik, oso maíz erabiltzen denik lokailu hau juntagaíluekin
batera. Dena den, eta-rekin erabiltzen da inoiz: ikus, esaterako, (124) eta
(125).
4.7.3. Alabadere
Aurreko biak baino askozaz maiztasun urriagokoa da alabadere lokailua.
Aurkaritza balioan, alabaina, bizkitartean eta horrelakoen parekoa da:
(127) Aspaldikoa da errana, esperantzen erregia hit zela hospitalian la ozartÍa zela
astoen berdhüdia Alabadere biak eztütianak mündian dü bide llabÜf eginen (J.
Eguiateguy, Filosofo Huskaldunaren Ekheia, 244)
(128) Biblia ezla mintzo emazten adinaz, salbü Sara, Judith la Anarenetzaz; bena
Evarenaz hitzik eztü aipatzen, alabadere dakigü güziak erhautüstürik daudiala,
gu ere halakatüren giradiala (J. Eguiateguy, Filosofo Huskaldunaren Ekheia,
189)
Balio esplikatiboan ere erabil daiteke lokailu hau, izan ere-ren pareko:
(129) Heldu da ordua, ela orai da, non egiazko adoratzaileek izpirituz ela zintasunean
baitute adoraturen Aita; halabadere Aitak holako adoratzaileak ditu galdatzen
(J. Duvoisin, Bible Saindua, lo 4,23)
115