richtlijn Vroegtijdige opsporing aangeboren hartafwijkingen

More documents

Recommendations

Info

JGZ-standaard / Vroegtijdige opsporing van aangeboren hartafwijkingen 0-19 jaar 66 Beslisschema voor verwijzen bij mogelijke aangeboren hartafwijking 1 Bij twijfel over de aard van het geruis, wordt bij zuigelingen een vervolgafspraak gemaakt na maximaal vier weken. Bij oudere kinderen kan eventueel langer gewacht worden. 2 Indien op de leeftijd van 1 jaar nog steeds twijfel bestaat, moet verwezen worden
JGZ-standaard / Vroegtijdige opsporing van aangeboren hartafwijkingen 0-19 jaar Verwijzen Kinderen worden verwezen volgens het beslisschema. Hierbij is een onderscheid gemaakt tussen verwijzingen met spoed en gewone verwijzingen. Spoedig (telefonisch) contact met de huisarts is noodzakelijk wanneer een aandoening wordt vermoed die op korte termijn een ernstige bedreiging voor de gezondheid vormt. Alarmsymptomen hierbij zijn: centrale cyanose en/of kortademigheid. De verpleegkundige JGZ overlegt bij een dergelijk vermoeden direct met de arts op het bureau. Indien dat niet mogelijk is, zoekt hij/zij contact met de huisarts voor overleg. Indien een hartafwijking wordt vermoed die niet acuut bedreigend lijkt, is schriftelijke verwijzing naar de huisarts voldoende. In de verwijsbrief moet bij voorkeur een duidelijk verzoek tot verwijzing naar de kinderarts worden gedaan waarbij het eigen oordeel helder wordt verwoord. Als er sprake is van twijfel over de aard van het geruis, wordt bij zuigelingen een vervolgafspraak gemaakt na maximaal vier weken. De overwegingen worden aan de ouders uitgelegd. Indien na die vervolgafspraak twijfel blijft bestaan, wordt alsnog verwezen. Een dergelijk werkwijze verlaagt weliswaar de specificiteit van de screening maar verhoogt de sensitiviteit en kan voorkómen dat kinderen ernstig ziek worden. Het is vervolgens belangrijk na te gaan wat er met de verwijzing gebeurd is en wat de uiteindelijke diagnose is geweest. 6.2 Sociaal-medische begeleiding 67 Algemeen Belangrijk is het geven van de juiste informatie. Wanneer een kind een onschuldig geruis heeft, moet dat aan de ouders verteld worden met duidelijke uitleg over het ontstaan van dat geruis. Daarnaast moet benadrukt worden dat een dergelijk geruis geen enkele betekenis heeft voor de gezondheid van het kind omdat er immers geen sprake is van een (anatomische) afwijking. Als er wel sprake is van een hartafwijking is de kinderarts/-cardioloog de belangrijkste raadgever, omdat deze voor elke individuele situatie een inschatting kan maken van de belastbaarheid en mogelijkheden van het kind. Binnen de JGZ kan aanvullende uitleg en informatie over de aandoening en de mogelijkheden van het kind gegeven worden. Ook hier kan worden stilgestaan bij de onzekerheden en angsten die ouders hebben. Een kind kan en mag vaak meer dan ouders en omgeving denken. Om te voorkómen dat een kind als ‘zieke’ wordt behandeld is het belangrijk dat de andere gezinsleden, familie en omgeving (zoals de school) worden ingelicht over de aandoening en de beperkingen die daar al dan niet bij horen. Ouders en patiënten kunnen worden gewezen op de activiteiten van de Patiëntenvereniging Aangeboren Hartafwijkingen (lotgenotencontact, informatie en belangenbehartiging). Deze vereniging organiseert themaweekenden, contactdagen en avonden waarin alle aspecten van het dagelijkse leven aan bod komen. De
Page 1:
JGZ-STANDAARD Vroegtijdige opsporin
Page 4 and 5:
© 2005 AJN Artsen Jeugdgezondheids
Page 6 and 7:
JGZ-standaard / Vroegtijdige opspor
Page 8 and 9:
Page 10 and 11:
Page 12 and 13:
Page 15 and 16: JGZ-standaard / Vroegtijdige opspor
Page 19: JGZ-standaard / Vroegtijdige opspor
show all

richtlijn Vroegtijdige opsporing aangeboren hartafwijkingen

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?