Vorm-actieve constructies. Vrije Universiteit Brussel, Afdeling ...

Vrije Universiteit Brussel Vorm-actieve constructies. 03/01/09
2. Gebruikt men bij de dimensionering van de constructie de uniaxiale
treksterkte van het materiaal, dan moet men er rekening
mee houden dat deze in feite een bovengrens is voor de
treksterkte t.o.v. een belasting die in werkelijkheid bi-axiaal is.
Vraag 10:
Kan een negatieve rek voorkomen? Verklaar.
Het materiaal is in feite niet elastisch, maar toch stabiel: d.w.z. dat
de elasticiteits-modulus in de richting van schering en inslag kan
bepaald worden door op gepaste wijze de helling in het spanningsrek
diagramma af te lezen.
Het spannings-rek diagramma registreert de resultaten terwijl men
de belasting op het proefstuk verscheidene malen laat afnemen en
terug toenemen, de helling in deze stappen is representatief.
Het feit dat de samenstelling van het weefsel mede het gedrag van
het composiet bepaalt kan geillustreerd worden met het diagramma
in Fig. 88, waarbij PTFE gecoat glasweefsel werd getest met als
onderscheid dat het ene werd geweven met vezels van 0.3µ en het
andere met vezels van 0.6µ [Verseidag –Indutex GmbH].
Fig. 88. Biaxiaal gedrag voor PTFE-gecoat weefsel met glasvezels van 3µ en 6µ.
1.8.3 Verschillende belastingsprogramma’s.
De Franse norm (voorontwerp) schrijft voor dat er drie types
proeven moeten gebeuren:
- trekproeven tot de breuklast: het spannings-rek diagramma
wordt opgemeten tot het proefstuk breekt, en dit voor de
verhouding van de spanningen in de beide vezelrichtingen van
1
/1, 2 /1 en 1 /2, de breuklast en maximale vervorming worden van
deze proeven afgeleid,
- cycli belasten/ontlasten: het proefstuk wordt belast tot 20% van
de breuklast, en vervolgens ontlast, wat dan vijf maal wordt
herhaald, opnieuw voor de verhouding van de spanningen in de
beide vezelrichtingen van 1 /1, 2 /1 en 1 /2,
- relaxatie: er wordt aan het proefstuk een bepaalde vervorming
opgelegd, waarna de reductie in de tijd van de optredende
spanning wordt gemeten.
Prof. M. Mollaert 51