1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

Net als bij het enten op Pereskiopsis,
moet men ook hier natuurlijk schoon, ik
zou haast zeggen bijna steriel werken.
Ik ent nu al de jongste zaailingetjes op
een Echinopsis-onderstammetje, zelfs zaailingen
die nog geen doorntjes bezitten ent
ik al, de foto’s spreken voor zich.
Afhankelijk van de grootte van het te enten
plantje is het verstanding na de enting
even druk op de entling uit te oefenen.
Ik doe dat met roerhoutjes, zoals die men
gratis verkrijgt bij de aankoop van een
blik verf. Nog mooier zijn b.v. acrylplaatjes.
Als men deze wat schuin afsnijdt en het
bredere gedeelte ter ondersteuning op een
rij potjes plaatst, is het geheel wat stabieler.
Bovendien zijn acrylplaatjes natuurlijk
doorzichtig, waardoor je kunt zien wat je
doet. Het plaatsen van dat roerhoutje of
acrylplaatje op de entling gaat op dezelfde
wijze als bij het enten op Pereskiopsis.
Piepkleine zaailingen hebben geen druk
nodig, bij iets grotere is uiteraard een enkel
houtje voldoende en ook de tijd, die het
houtje het zaailingetje aandrukt moet men
laten afhangen van de grootte en stevigheid
van het entlingetje. Dit varieert van 2
tot 24 uur. De druktijd is afhankelijk van
het opdrogende snijvlak; “bloedt” dit nog
lang na, dan gaan de entlingen drijven en
volgt geen goede vergroeiing. Men moet
hier echt zelf mee experimenteren, maar
dat is ook het leuke van onze hobby.
Het maakt niet uit of men de entling in
het midden van het snijvlak plaatst of iets
meer naar de zijkant. Behalve het kopje
van de entling kan men ook de onderkant
enten, zelfs stukjes van een rib zijn mogelijk.
De beste tijd om te enten is natuurlijk
het voorjaar, bij voorkeur bij droog, zonnig
en winderig weer, met de minste kans op
schimmelvorming. Het snijvlak droogt in
de loop van de eerste dagen wat in, zodat
er een kuiltje ontstaat. In dat kuiltje kan
later bij het gieten water blijven staan, hetgeen
de kans op inrotten vergroot. Beter
is daarom het snijvlak wat schuin naar be-
neden af te snijden, zodat later toch een
vlak snijvlak ontstaat. Wanneer U echter
voor het eerst volgens deze nieuwe methode
gaat enten, kunt U zich beter beperken
tot het gewoon vlak afsnijden met
een ontsmet scheermesje. Later kunt U dan
altijd nog verfijningen toepassen.
Om succes te verzekeren heb ik de pas
geënte plantjes met een plastic zakje omsloten
om een vochtig klimaat te creëren.
Zeer goed werkt ook om speciaal hiervoor
een zogenoemd kamerkasje in te richten
en dat in huis te plaatsen, waar de temperatuur
‘s nachts niet te veel daalt.
Als men na enkele pogingen, waarbij
men zeer serieus en precies te werk is gegaan
succes heeft, wordt men wat overmoedig.
Zodoende vergat ik een pas geënt
zaailingetje weg te zetten en is het de
hele dag in de volle zon blijven staan. Wie
schetst mijn verbazing, deze enting is zowaar
toch gelukt!
Eerlijkheidshalve moet ik echter ook vermelden,
dat het ook wel eens fout gaat,
meestal om onduidelijke reden.
Net als bij het enten op Pereskiopsis
duurt het enkele weken voordat de entling
gaat zwellen, een teken dat de enting gelukt
is. Vervolgens start de groei en ontstaan
er uitlopers op de onderstam. Moet
je bij Pereskiopsis deze uitlopers, nadat ze
iets langer zijn geworden, weghalen, bij de
Echinopsis-hybride is dat niet noodzakelijk.
Afhankelijk van, of U de entling snel of
wat langzamer wilt laten groeien, kunt U de
spruiten al dan niet weg halen.
Met de spruiten kweek je weer nieuwe
onderstammetjes. Het gaat er hier vooral
om dat de entling, wanneer hij te hard
groeit, openscheurt wat natuurlijk niet de
bedoeling is. Dit gebeurt nogal eens bij
Turbinicarpussen. Laat bij deze soorten wat
spruiten aan de onderstam zitten, dan zal
de entling niet zo hard van stapel lopen!
Succes!
Stadhouderslaan 3, 3417 TT Montfoort
114 Succulenta jaargang 79 (3) 2000