1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

niensis. Helaas had geen van de planten
een stek, maar wel zag Nol een zaadbes.
Op zeker moment werd de verleiding te
groot. De bes verdween in zijn broekzak.
Er bleken wel even twee zaadjes in te zitten!
Rudolf Oeser kreeg het ene zaadje,
Nol zaaide het andere. Het ontkiemde,
maar dreigde na enige maanden toch weg
te vallen. Het plantje werd geënt en gelukkig
met succes. Nadat Nol het verhaal verteld
had, nam hij een mes en sneed er een
van de koppen voor me af. Ik voelde me
de koning te rijk. Walter Rausch moest overigens
hartelijk lachen, toen hij dit verhaal
later hoorde.
MAMMILLARIA SPHAERICA
Ton Pullen
Tussen alle nieuwe soorten van de laatste
jaren is Mammillaria sphaerica Dietrich
bepaald een oudje. Al in 1853 wordt deze
plant beschreven door Dr Al bert Dietrich
(1759-1856) uit Berlijn. Katherine Brandegee
(1900) maakte er een variëteit van en
noemde de plant M. longimamma sphaerica.
In 1923 stichtte het bekende schrijversduo
Britton & Rose een nieuw geslacht
Dolichothele, wat ‘met lange tepels’ betekent,
voorwaar een toepasselijke naam!
Onze plant heet nu Dolichothele sphaerica.
Craig (1945) erkent eveneens het geslacht
Dolichothele en sluit zich dus aan bij de
opvatting van Britton & Rose.
De meeste auteurs zien hedentendage
Dolichothele niet meer als apart ge slacht,
hoogstens als subgenus, en dus werd de
gelachtsnaam Mammillaria weer in ere hersteld.
Pilbeam (1981) plaatst onze plant in
het subgenus Dolichothele van het geslacht
Literatuur
Brederoo, A.J. (1985). Zaadonderzoek bij
Sulcorebutia’s. Succulenta 64 (4): 74-79.
Hentzschel, G. (1999). Het geslacht Sulcorebutia
Backeberg emend. Hentzschel.
Succulenta 78 (3): 131–142.
Gagarinstraat 17, 1562 TA Krommenie
Mammillaria. Voorlopig heeft Hunt (1999)
het laatste woord. In zijn Cites Cactaceae
Checklist wordt Mammillaria sphaeri ca als
goede soort erkend.
De soortsaanduiding ‘sphaerica’ betekent
‘bolvormig’.
Beschrijving
Deze plant heeft een plat-bolvormig,
groen tot donkergroen plantenlichaam. De
planten spruiten gemakkelijk en zodoende
worden grote clusters gevormd, die een
doorsnede van 20-50 cm kunnen bereiken.
De plant groeit vanuit een verdikte wortel.
De weekvlezige tuberkels worden 12-16
mm lang bij een maximale dikte van 6
mm. De kleine, ronde areolen dragen 1
middendoren, die een lengte van 3-4 mm
kan bereiken, en 12-15 dunne, spitse randdorens,
die een lengte van 10 mm kunnen
bereiken. De bedoorning is vuilwit tot licht-
Succulenta jaargang 79 (3) 2000 117