1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

spleten, vergezeld van kalanchoë en aloësoorten.
Ik heb daar heel wat foto’s
gemaakt van soms zeer exentrieke en
nooit eerder opgemerkte kunstwerken.
De bloem is dieper geel en in de conus
zit een kern die bij P. rosulatum ontbreekt.
Een andere variëteit van de soort densiflorum
is var. brevicalyx.
De brevicaule is een wonderlijke pachypodium
die oogt als een grote ingezakte
caudex, door G.Rowley ook wel omschreven
als een lage en platte taart die hooguit
een paar centimeters boven de grond
uitsteekt.
W.Rauh heeft het over een kluwen aardappelen
met zilveren huid. Dit lijkt wat
oneerbiedig uitgedrukt, maar het zijn qua
vormgeving en bloei parels onder de
pachypodiums!
Deze aparte soort is dan ook een van
de meest begeerde pachypodiums. Doorgaans
kostbaar en niet gemakkelijk te houden.
Zaad is zowel in Madagascar als in
ons land goed te verkrijgen. De aangeboden
exemplaren op de markt in Antananarivo
heb ik uiteraard nadat ik mij daar over
verbaasd had links laten liggen. Liefhebbers
die wel kopen zorgen er voor dat
de Malagasische bevolking vele soorten uit
hun vindplaats zullen verwijderen, want elk
product is voor hen in dit ontwikkelingsland
al snel veel geld waard.
Van P. brevicaule bestaat maar een variëteit.
Wat vaak voorkomt is een zelf geënte
brevicaule op de lamerei onderstam.
Groeit hierdoor sneller en handhaaft zich
door de sterke onderstam zeer succesvol.
P. horombense is zonder bloemen onmogelijk
te onderscheiden van P. rosulatum
en ook van densiflorum. De bloem is dus
anders, meer een bolvorm met een open
kern.
Jonge en kleine bladeren zijn dikker
en iets smaller van vorm. P. horombense
bereikt lengtes van 20 tot 70 centimeter
met een diameter van maximaal 1.5 meter.
Hij komt voor op het zuidelijk centraal
plateau in granietbergen op een hoogte
van 500 tot 1000 meter. Voornamelijk
in het Horombe gebergte, waaraan deze
soort zijn naam ontleent.
c. P. baronii, P. ambongense, P. decaryi. /
Noord-Madagascar
In het noorden van Madagascar en dan
voornamelijk in twee gebieden is Pachypodium
baronii te vinden. Die onderscheidt
zich van alle andere soorten door de rode
bloemen en stevige, grote, groene bladeren.
Vele exemplaren zijn reeds door meedogenloze
verzamelaars de laatste jaren
verdwenen.
Dit noordelijk gebied is voor mij nog onbekend
en staat dan ook als nog te bezoeken
geboekt in 2000. Deze informatie
wordt hier daarom alleen gevoed door kennis
van andere geraadpleegde Madagascarbezoekers.
Deze pachypodiumsoort kan een lengte
bereiken van 0.5 tot 2 meter, de bloemenkrans
heeft een diameter van 5 tot 6 centimeter.
De vruchten zijn voor de soort klein
en hebben een lengte van 5 centimeter
met een diameter van 6-8 millimeter.
P. baronii is genoemd naar R.Baron een
missionaris die in Madagascar van 1872
tot 1907 pachypodiums verzamelde.
Er bestaan twee variëteiten van deze
soort die dus als enige rood bloeiend is,
P. baronii var. baronii en P. baronii var.
windsorii.
De laatste variëteit is vernoemd naar
Windsor Castle een bergpunt in een massief
in het uiterste noorden, 300 kilometer
verwijderd van het gebied waar baronii var.
baronii te vinden is. P. windsorii is kleiner
en bereikt meestal maximaal een hoogte
van 1 meter.
Verder bestaat er verschil in een kleinere
bloemencluster, kortere stelen en een andere
gele bloemkern.
70 Succulenta jaargang 79 (2) 2000