1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

We weten echter allemaal dat het niet
zo simpel ligt. Dat er teveel ‘soorten’ en
‘variëteiten’ beschreven zijn is duidelijk. Die
soorten en variëteiten zijn dikwijls niet
meer dan standplaatsvormen, ecotypen, uitersten
in de natuurlijke variatiebreedte.
Voor de liefhebber zijn zij echter wel herkenbaar:
langere dorens, andere bloemkleur
etc. Om bij ons voorbeeld te blijven:
Lobivia larae heet nu ook Echinopsis pentlandii.
Ik kan mij voorstellen, dat een
liefhebber van Lobivia’s wel degelijk verschillen
ziet tussen de ‘oude’ pentlandii
en de ‘oude’ larae. De oorspronkelijke beschrijver
zag die verschillen immers ook?
Hoe houd je dat nu vast?
De Engelse auteur J. Pilbeam [1997]
kiest voor de oplossing, waarbij de ‘oude’
naam tussen aanhalingstekens geschreven
achter de officiële naam gezet wordt. Je
beschouwt deze dan eigenlijk als cultivar,
hoewel het wellicht beter zou zijn van een
‘selectie’ te spreken, immers je hebt het
over een plant, die er in de natuurlijke
populatie uitgeselecteerd werd, juist vanwege
die langere dorens of die afwijkende
bloemkleur.
Een voorbeeld: Rebutia mudanensis
wordt volgens de checklist nu tot Rebutia
pygmaea gerekend. Toch werd R. mudanensis
ooit als zo apart beschouwd, dat
er een eigen soort van gemaakt is. De
liefhebber/verzamelaar wil toch de typische
‘mudanensis’-vorm behouden. Daarom
noemt Pilbeam de plant nu R. pygmaea
‘mudanensis’.
In het eerste voorbeeld zou het nieuwe
etiket vermelden: Echinopsis pentlandii ‘larae’.
Hoewel strijdig met de nomenclatuurregels
is dit misschien voorlopig wel de
beste oplossing.
Misschien zal de slingerbeweging van
de tijd, die veertig jaar geleden ver-
a ntwoordelijk was voor overdreven ‘splitting’
en nu dreigt door te schieten naar
overdreven ‘lumping’ ooit ergens in het
juiste midden tot stilstand komen?
Literatuur:
Backeberg, C. [1958-’62]: Die Cactaceae,
6 vols. Jena.
Backeberg, C. [1976] Das Kakteenlexikon,
4e aufl. Stuttgart.
Britton, N.L. & Rose, J.N. [1919-1922]: The
Cactaceae. New York.
Hunt, D.R. & Taylor, N.P. [1986]: The genera
of Cactaceae: towards a new consensus.
Bradleya 4.
Hunt, D.R. & Taylor, N.P. [1990]: The
genera of Cactaceae: progress towards
consensus. Bradleya 8.
Hunt, D.R. [1996-’98]: Cactaceae Consensus
initiatives 1-6.
Hunt, D.R. [1992]: Cites Cactaceae Checklist.
Kew.
Hunt, D.R. [1999]: Cites Cactaceae Checklist,
2e ed. Kew.
Jacobsen, H. [1960]: A Handbook of Succulent
Plants. London.
Pilbeam, J. [1997]: Rebutia. Cactus File
Handbook 2, Southampton.
Pulle, A.A. [1952]: Compendium van de
terminologie, nomenclatuur en systematiek
der zaadplanten. Utrecht.
Schumann, K. [1898]: Gesamtbeschr.
Kakteen.
Rinkslag 19, 7711 MX Nieuwleusen
Succulenta jaargang 79 (2) 2000 77