1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

Paraguay tot in de Oost-Boliviaanse provincie
Chiquitos. Afsplitsing van diverse
secties en ondersecties hangt af van de
inzichten van de diverse auteurs.
Hoe ziet de huidige stand van zaken
eruit? Voor verder commentaar geleverd
wordt, is het raadzaam om eerst naar de
groeiomstandigheden in Paraguay te kijken.
Zuidoost Paraguay – hier bevindt zich
het centrum van onze twee soorten - zou
zonder de invloed van de mens met wouden
en vochtige savannen bedekt zijn.
Tegenwoordig zijn uitgestrekte gebieden
ontgonnen, gecultiveerd en is de natuurlijke
vegetatie verdwenen. Cactussen zijn
alleen nog maar te vinden op plaatsen
waar de rotsplaten in weidegronden aan
de oppervlakte komen. De frailea‘s komen
in sterk van elkaar geïsoleerde plaatsen
voor, waar ze zich door hun cleistogame
vruchtzetting voortplanten en vele nieuwe
populaties vormen. (Red; cleistogamie, bevruchting
in gesloten bloemen zonder
bestuiving van buitenaf. In de natuur bloeien
frailea’s uitbundig en verspreiden zich
waarschijnlijk via normale bestuiving. Wel
zijn de meeste zelffertiel). Voor de vorming
van een nieuwe populatie is ontwikkeling
van maar één zaadje in principe genoeg.
Een bepaald kenmerk dat zich in een populatie
ontwikkelt, kan zich alleen maar daar
voortplanten, zodat elke populatie verschillen
ten opzichte van andere populaties
gaat ontwikkelen. Het hangt van het taxonomisch
inzicht af wat we als soort beschrijven.
Ook tegenwoordig blijft F. schilinzkyana
als volwaardige soort gehandhaafd. Ik ben
het niet met de visie van D. Metzing eens
om alle genoemde soorten onder te brengen
bij het taxon F. grahliana. De door
Grosse aangegeven groeiplaats in de buurt
van Paraguari is momenteel onduidelijk,
maar er zijn planten verzameld die in
de richting van de Rio Paraguay in de
buurt van Nueva Italia groeien. Zij bezitten
meestal platronde plantenlichamen met
een groene tot bruine kleur, die na bescha-
diging van de schedel gaan spruiten. De
planten van het F. schilinzkyana- complex
worden onder de veldnummers HU 303, LB
87, M 28, P 441 en AA 8 gevonden. In
verzamelingen vinden we ook HU 303 die
als F. schilinzkyana f. Itacurubí benoemd is.
F. ignacionensis Buining et Brederoo, die
bij San Ignacio is gevonden, houd ik ook
voor een synoniem van F. schilinzkyana.
Verdere populaties van F. schilinzkyana
zijn bij Encarnación in Zuidoost Paraguay
gevonden en worden ook gemeld in de
Argentijnse gebieden Misiones und Corrientes.
Populaties van F. friedrichii, die voor het
eerst bij Chololo-i in de omgeving van Paraguari
gevonden zijn, mengen zich in Paraguay
met populaties van F. schilinzkyana.
Een reeks populaties is door A. Arzberger
ontdekt (AA 28, 31, 32, 126). In verzamelingen
komt ze voor als spec. Chololo-i.
Deze planten horen bij F. schilinzkyana.
Volgens mij is het een overgang naar F.
grahliana. Ze werd weer opnieuw ontdekt
door A.M. Friedrich in Nueva Italia, waar ze
in spleten in zandsteenplaten tussen selaginella’s
en mos groeit.
De vorm op deze standplaats verschilt
wezenlijk van planten uit verzamelingen,
het plantenlichaam wordt niet duidelijk lilarood,
de bedoorning is zeer vol en de
doornkleur variabel van bruin tot wasgeel.
Op deze plaats verzamelden A.F.H. Buining
(HU 315), A. Arzberger (AA 10),
W. Hoffmann (spec. Paraguay) en G. Esser
(E 14701 - BGH 14701). In verzamelingen
vinden we ze ook als spec. Nueva Italia
of onder spec. Parayan ( beroerde notatie
van sp. Paraguay). Deze vondst prikkelde
A.F.H. Buining tot de publicatie van een
nieuwe beschrijving van F. grahliana (in
Krainz, Die Kakteen 1974). Hiermee is K.H.
Prestlé het niet eens, die denkt dat Buining
de oude F. grahliana slecht beoordeeld
heeft. Hij verving de beschrijving door die
van een andere plant van Nueva Italia en
maakte vervolgens de ongeldige combinatie
F. grahliana ssp. cervinciana.
Succulenta jaargang 79 (5) 2000 219