1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

Euphorbia ferox en E. esculenta zijn vaak dominant aanwezig in het landschap, zoals hier ten
westen van Klipplaat.
meer verschillen, maar ik hoop dat de begeleidende
afbeeldingen voor zich spreken
en de geinterresseerde liefhebber kan de
genoemde literatuur nakijken, want beide
vormen worden veelvuldig afgebeeld.
De derde en als laatste door Dr. Marloth
in 1913 beschreven is Euphorbia ferox.
Haar naam heeft ze te danken aan haar
bestekeling, die van de genoemde soorten,
het zwaarst is. Bovendien vormt ze in tegenstelling
tot de beide andere soorten niet
echt een kussen, maar eerder een dichtvertakte
struik.
Euphorbia ferox heeft haar verspreidingsgebeid
ten westen van Euphorbia aggregata
en begint in het oosten rond Graaff
Reinet en vandaar uit naar het westen tot
Beaufort West. Zuidelijker komt ze rond
Willowmore en Steytlerville algemeen voor
en op sommige plaatsen is ze zelfs de
meest dominant aanwezige vegetatie, vaak
samengroeiend met Euphorbia esculenta.
Op de Springbokvlakte groeit die vaak
samen met E. mammillaris, die te herkennen
is aan langere, rechtere en minder bestekelde
stammen, die voorzien zijn van
ribben, die weer voorzien zijn van dwarsgroefjes.
De stammen vertonen daardoor
een grote overeenkomst met een bestekelde
maïskolf. Op deze vlakte troffen we
op meerdere plaatsen een Euphorbia aan,
die nog het meeste leek op een kleine
E. ferox, echter minder bestekeld. Ook bij
Graaff Reinet hebben we dergelijke planten
gevonden. Deze planten komen vrij algemeen
voor en ook in de cultuur hebben
wij ze meermaals aangetroffen. Wij konden
deze planten niet onder een bepaalde soort
plaatsen en een nadere bestudering van
deze vormen lijkt op zijn plaats.
264 Succulenta jaargang 79 (6) 2000