1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

3. Aeonium palmense in cultuur, stekken verzameld in de Caldera Taburiente.
soortsnaam aangeeft, kleverige peulen. De
blaadjes zijn klein en stug maar niet succulent,
wel xeromorf.
De centrale bergrug zorgt ervoor dat de
westelijke helft van La Palma in een soort
regenschaduw ligt, het is daar zonniger,
daardoor gemiddeld enkele graden warmer
en veel droger. Daar vinden we dan ook
de meeste succulenten. In het algemeen
is de begroeiing veel opener dan aan de
oostzijde. In de nabijheid van de kust komt
een vegetatietype voor waarin Euphorbia
balsamifera en Senecio kleinia domineren.
Dit vegetatietype komt op alle eilanden
onder vergelijkbare omstandigheden voor.
Hoger, rond de 2000 m, bevindt zich het
dennenbos van Pinus canariensis, alleen is
de structuur door de grotere droogte ijler
dan aan de oostzijde van het eiland. Veel
hellingen zijn zeer spaarzaam begroeid,
vooral waar stenen naar beneden zijn ge-
komen. Tussen de rotsen vonden we daar
Aeonium spathulatum, een soort met rozetten
van kleine spatelvormige blaadjes. Bij
langdurige droogte krommen de bladeren
naar binnen zodat de bladrozet er als een
bolletje uitziet. De planten vertakken zich
sterk, dus na de bloei blijft de plant leven;
alleen de vertakking met een bloeiwijze
sterft af. Op dit soort rotshellingen met
weinig begroeiing wemelt het van de hagedissen
die precies dezelfde kleur als
het gesteente hebben aangenomen: op de
zwarte lavarotsen zijn ze zwart, op een
bruine bodem zijn ze bruin.
De zuidpunt van La Palma profiteert
nog van het warme klimaat van de westzijde
maar is natuurlijk (periodiek) vochtiger
doordat het regenschaduweffect minder is.
Dit gebied is dan ook botanisch zeer
rijk, met vele succulenten en xerofyten.
Vlak bij de kust, nog in de spatzone,
Succulenta jaargang 79 (6) 2000 271