1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone

LIEFHEBBERS!!!!
Begin 2000 werden we weer eens met
de neus op de feiten gedrukt. Nog steeds
zijn er liefhebbers??? die hun handen niet
kunnen thuishouden en op grove wijze de
natuur vernielen. Niemand heeft iets aan
dit vandalisme. De bedrijvers niet, de natuur
niet en ook de liefhebbers niet. De
bedrijvers verdienen het, dat hun reispapieren
voor goed worden ingetrokken, de
natuur wordt onherstelbaar beschadigd en
Kirsten Coenradie
(overgenomen uit de Telegraaf)
SCHIPHOL, vrijdag
Vier koffers met botanische naslagwerkjes,
graafwerktuigen, vuile sokken, vies
ondergoed, kaarten met informatie over
vindplaatsen van bijzondere planten en
tasjes met opschriften als ‘de natuur is
onze sterkte’. En daartussen bijna duizend
extreem zeldzame levende cactussen uit
Mexico, keurig verpakt in WC-papier.
De Algemene Inspectiedienst (AID) onderschepte
de smokkelzending van twee
Duitsers deze week samen met de douane
op Schiphol na een tip van hun Duitse collega’s.
Volgens AID-opsporingsambtenaar
Tinus Hoogendoorn gaat het om cactussen
die internationaal de hoogste graad van
bescherming genieten omdat ze met uitsterven
worden bedreigd. “Sommige soorten
zijn pas in de jaren negentig ontdekt,
andere groeien alleen maar op één berghelling
in Mexico. Vergelijk het unieke karakter
maar met neushoorns en tijgers.
Wereldwijd is het absoluut verboden deze
bezoek van liefhebbers aan groeiplaatsen
wordt op die manier steeds argwanender
bekeken.
Het is kennelijk erg moeilijk om liefhebbers
op te voeden, maar planten uit de
natuur neem je zonder vergunning nu eenmaal
niet mee, zelfs niet ééntje. Mocht U
het verhaal gemist hebben, hier volgt het.
Ter lering en tot afgrijzen!!!
Red.
uit de natuur weg te halen en te verhandelen.”
De waarde van de verzameling wordt
geschat op honderdduizend gulden. De
bedoeling is dat de planten zo snel mogelijk
terug gaan naar Mexico. “Dit is
een economisch misdrijf,” weet AID’er Gert
Vijfvinkel.,,De smokkelaars kunnen maximaal
zes jaar cel en een boete van een
miljoen gulden krijgen.”
De te hulp geroepen cactusexpert ir. Ben
Groen, verbonden aan de Landbouwuniversiteit
van Wageningen én tuinconservator
van Paleis het Loo, barst nog net niet
in tranen uit als hij tafels vol cactussen ziet
die hij vaak slechts van plaatjes kent. Hem
ontsnapt wel een hartgrondig ‘schofterig’.
“Pure diefstal van de Mexicaanse staat
en bevolking. En dan heb ik het nog niet
eens over de enorme schade aan de cactuspopulatie.
En weet je wat zo triest is?
Slechts een klein percentage van uit het
wild geroofde cactussen komt weer aan de
groei. Het grootste deel kwijnt weg en is
over vijf jaar gewoon dood.”
174 Succulenta jaargang 79 (4) 2000