1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone
1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone
1 SUCCULENTA jaargang 79 (1) 2000 - Au Cactus Francophone
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Willenow-medaille in Berlijn werden hem<br />
toegekend voor zijn verdiensten als tuindirecteur.<br />
Vorig jaar kreeg hij zijn laatste<br />
grote onderscheidingen: minister Rabesa<br />
van de Republiek Madagascar benoemde<br />
hem in januari 1999 tot “ridder van de<br />
nationale orde” en in november ontving<br />
hij uit handen van burgemeester Beate Weber<br />
van Heidelberg het ‘Bundesverdienstkreuz”.<br />
Zijn laatste grote expeditie bracht hem in<br />
1994 naar Madagascar maar de tijd van<br />
de grote studiereizen liep toch ten einde.<br />
Hij bleef energiek, ondanks het verlies van<br />
zijn vrouw Hilde in de zomer van 1997.<br />
De laatste jaren was hij bezig met het af-<br />
SUCCULENTENNIEUWTJES<br />
Ton Pullen<br />
Graag wil ik deze aflevering eens beginnen<br />
met succulentenliteratuur uit Japan.<br />
Het Nishiki Succulent Handbook, geschreven<br />
door Tony Sato en uitgegeven<br />
door Japan <strong>Cactus</strong> Planning Co. Press, november<br />
1999, is voor ons, die de Japanse<br />
taal niet meester zijn, vooral een kijkboek.<br />
Alle 64 pagina’s bevatten negen foto’s van<br />
succulente planten, met daaronder de wetenschappelijke<br />
naam in voor ons begrijpelijk<br />
schrift (maar wel met veel spelfouten!),<br />
verder iets waarvan ik veronderstel dat het<br />
een cultivarnaam is en voor de rest japanse<br />
lettertekens. Dit boek geeft echter<br />
een schat aan fotomateriaal van allerlei<br />
cultuurvormen, voornamelijk allerlei vormen<br />
van variegatie (bontbladigheid) van<br />
maken van het tweede deel van zijn grote<br />
werk “Succulent and xerophytic plants of<br />
Madagascar”, als getuige van een dramatisch<br />
achteruit gaande vegetatie. Dit boek<br />
verscheen in 1998.<br />
Ondanks zijn lichamelijke problemen<br />
bleef Rauh tot zijn dood geestelijk fris en<br />
werkte hij aan manuscripten. Ook bezocht<br />
hij nog meer dan eens per week zijn geliefde<br />
botanische tuin. Met zijn dood kwam<br />
er een einde aan een tijdperk van botanisch<br />
onderzoek. Wij treuren om een bijzonder<br />
mens en wetenschapper.<br />
vertaling: Rob Bregman<br />
ons bekende succulente planten en het<br />
is verbazingwekkend te zien wat men in<br />
Japan op dit gebied presteert. Natuurlijk<br />
wisten wij het wel: of het nu gaat om siervissen,<br />
siervogels of planten, de japanse<br />
kwekers zien kans er in no time allerlei<br />
afwijkende vormen van te vermeerderen.<br />
Eigenlijk is de titelpagina al maatgevend<br />
voor het hele boek; hier zijn 9 vormen van<br />
Haworthia maughanii te zien, in negen verschillende<br />
kleurschakeringen. De rest van<br />
het boek is navenant.<br />
In dezelfde serie zijn ook het Nishiki<br />
<strong>Cactus</strong> Handbook en het Cristata <strong>Cactus</strong><br />
Handboek verschenen.<br />
Hetzelfde taalprobleem komen we tegen<br />
wanneer we de nummers doorbladeren van<br />
het <strong>Cactus</strong> & Succulent Journal of Ja-<br />
Succulenta <strong>jaargang</strong> <strong>79</strong> (4) <strong>2000</strong> 189