Untitled - Stichting Papua Erfgoed

tussen God en de duivel; Jonas besefte ergens vaag dat de gebruiken
en de tradities van zijn stam in gevaar waren.
Maar hij was te zeer een Kapaukoe om de voordelen van de aanwezigheid
van de priester op te geven, zodat hij geen gevaarlijke
tegenstander werd. Jonas werd tussen haat en hebzucht heen en
weer getrokken. Hij kwam niet meer naar de kerk, weigerde hardnekkig
de schelpen, die hij voor Maria had betaald, terug te nemen,
maar overigens was hij er altijd even snel bij als zijn vrienden, als
er iets te verdienen viel. Als hij de priester ontmoette, verborg hij
zijn ware gevoelens. Hij was vriendelijk, maar steeds vroeg hij hoe
het met Maria ging, een demonstratie, die aanduidde dat hij zijn
rechten handhaafde.
De missionaris zon op middelen om Jonas tot andere gedachten te
brengen. Hij behandelde hem met respect als een van de hoofden
van Oerapoera. Daarom zocht de pater Jonas op, toen zijn trouwe
helper, Petrus, met Gervasia wilde trouwen.
„Ik heb je hulp nodig, Jonas," zei de priester. „Jij kent de oudste
broer van Gervasia. Ik kende haar vader wel, maar hij is dood."
Iedere Kapaukoe speelt graag voor huwelijksmakelaar. Jonas ging
gretig op het verzoek in en beloofde de zaak te regelen.
Dit was de eerste keer dat de missionaris zich met een huwelijk had
bemoeid. Hij wilde Gervasia, de toekomstige christin, aanzien geven
bij het volk van Oerapoera. Hij vertelde Jonas dat Petrus, die lang
voor de missie had gewerkt, uitstekend zou betalen voor zijn bruid.
Hij zou maar met één vrouw mogen trouwen, maar als haar waarde
in schelpen wordt uitgedrukt, zou Gervasia het neusje van de
zalm zijn. Jonas voerde de onderhandelingen alsof hij millioenen
achter zich had. Voor Maria had hij zelf slechts 120 schelpen betaald,
maar dit was een fooi vergeleken met het bedrag dat voor Gervasia
werd neergeteld. Haar broer kreeg 120 oude Kapaukoe-schelpen,
78 die niet helemaal zo oud waren als de beste, en 48 nieuwe schelpen,
van het soort dat de Nederlanders hadden ingevoerd. Zijn moeder
kreeg 15 oude schelpen en 8 halssnoeren van kralen. Jonas ontving
een commissie van zeven schelpen voor zijn bemoeiingen. Ten
slotte was er nog een oude kerel die een schelp opeiste voor zijn aandeel
in de onderhandelingen. Wat hij eigenlijk had gedaan, werd de
priester nooit helemaal duidelijk ondanks de welsprekendheid van
Jonas, maar ter wille van de lieve vrede betaalde hij.
De missionaris wou Jonas nog een geschenk op de koop toe geven.
Wat zou Jonas willen hebben?
93