Untitled - Stichting Papua Erfgoed

More documents

Recommendations

Info

maken als de Kapaukoe's toen zij met hun treurige hondenogen naar hun feestportie keken en gretig begonnen te eten. Hun grote ogenblik was gekomen, hun kersttractatie, zoals ik dacht. Korte tijd later wierpen zij hun netten met hun bezittingen weer over hun rug en begonnen over de modderige bergpaden naar huis te strompelen. En tussen de bruiden zag men ook een paar weduwen — de jongsten en de sterksten en misschien zelfs een oudere, die de paar schelpen waarvoor zij in vreemde handen was overgegaan nog wel waard was. Maar drie of vier gingen er terug naar het dorp waar zij vandaan gekomen waren, arme aftandse schepsels, die nederig achter hun meesters liepen, zonen van hun dode echtgenoten, maar niet hun eigen kinderen. Wat stond ze te wachten? Misschien een langzame hongerdood, want Motewia's varkensf eest was voorbij en niemand was ze komen kopen. Maar misschien hoopten zij nog, want over veertien dagen zou er weer een Juwo zijn.
XII DE WILDERNIS BLIJFT ROEPEN Eindeloos, eindeloos stroomde de regen neer die nacht, onuitputtelijk, een waterval, die neerklaterde op het dak van de houten pastorie van Okemokebo aan het Tigimeer. Slapen kon ik niet, om de regen misschien, misschien om de vraag, die me nu al sinds dagen bezighield: „Welk nut hebben de offers van deze mensen?" Met Mgr. Cremers en pastoor Boersma, wiens gast ik nu was, had ik die avond de vraag aangeroerd. Zij sliepen, want zij zijn gewoon aan de regen geworden en op zulke lastige vragen antwoorden zij met een gebed. Zij laten het aan God over. In de kamer naast de mijne lag Mgr. Cremers, wiens rustige ademhaling ik benijdde. Pater Boersma en pater Smits sliepen op de bamboevloer in het woonvertrek. „Wat bereiken zij met hun werk?" Ik herinnerde me wat ik had gehoord en gezien van de teleurstellingen, van de successen, die toch weer op tragische mislukkingen uitdraaien. Ik dacht aan de goeroe Zachaeus en zijn broer, die in de gevangenis zaten, maar Abepiwode in Okemokebo en Metaitawi in Diaj, een ander dorp aan het Tigimeer, waren bang geworden, toen zij die morgen hun namen hadden gehoord. Lange tijd hadden zij in angst voor deze goeroe geleefd, zelf een Kapaukoe, maar meer een tovenaar dan een man, die Gods Woord verkondigde. Zachaeus had de christelijke leer met helse slimheid gebruikt om zich zelf te verrijken en om een ware terreur over zijn stamgenoten uit te oefenen. Daags tevoren had ik Abepiwode voor het eerst ontmoet. Hij voerde een soort koude oorlog tegen pater Boersma. Urenlang zat hij op zijn hurken midden in de kamer, waar wij zaten te praten. Noch Mgr. Cremers noch mij keurde hij een blik waardig: zijn zwarte ogen waren op pater Boersma gericht, een verwijtende blik. De missionaris was hem enkele schelpen schuldig. Dit was Abepiwode's ma- 114
Page 2 and 3:
ieuw-Guinea is het land der oerwoud
Page 4 and 5:
GEEN TABAK GEEN HALLELUJAH
Page 6 and 7:
Groep naar varkensfeest.
Page 8 and 9:
AAN PRUE,DIE WACHTTE
Page 10 and 11:
X MARSBEVEL „Een telegram, mijnhe
Page 12 and 13:
Een prettig volkje, volgens hem.
Page 14 and 15:
„Je gelooft me niet? Je kent deze
Page 16 and 17:
„Waar zou u naar toe gaan, als u
Page 18 and 19:
De luitenant had in zijn drie jaar
Page 20 and 21:
Vliegveld „Mokmer" te Biak, waar
Page 22 and 23:
vroeger hetzelfde werk op Java had
Page 24 and 25:
en is overigens een leven niet bela
Page 26 and 27:
ken het beton kapot alsof het een r
Page 28 and 29:
loedzuigers, die door mijn kleren h
Page 30 and 31:
Die namiddag moest ik aan een tweed
Page 32 and 33:
hebben gehad, maar aan de Wisselmer
Page 34 and 35:
elangen, die zich het felst hebben
Page 36 and 37:
III AANKOMST IN EEN WONDERLIJK LAND
Page 38 and 39:
Wie verre reizen doet... Een Kepauk
Page 40 and 41:
Schuddend kwam de oude Catalina los
Page 42 and 43:
was het, omdat ik onder de indruk w
Page 44 and 45:
vrouwtje niet een beetje pleizier m
Page 46 and 47:
een oorlog tussen de dorpen van rov
Page 48 and 49:
de Kapaukoe's. Pater Tillemans vroe
Page 50 and 51:
Moedigde men de zondige gewoonten v
Page 52 and 53:
Den Haan en zijn mannen hen vlug ko
Page 54 and 55:
varken klaar te maken voor de reis.
Page 56 and 57:
was zelfs voor de Controleur een ra
Page 58 and 59:
Toen begonnen de kinderen een psalm
Page 60 and 61:
V DE BEPROEVINGEN VAN NEENATOUTAGE
Page 62 and 63:
Nu hield hij een lange rede, vele w
Page 64 and 65:
nu werkelijk op, zodat ik een ogenb
Page 66 and 67:
„De volgende keer zijn het er vie
Page 68 and 69:
een lichte mist die over het land t
Page 70 and 71:
VI OERWOUD, BERGEN EN MODDER Vroeg
Page 72 and 73:
Jonge Kepaukoe-meisjes. Schoonheid
Page 74 and 75:
ten gewoon sprongetjes alsof ze een
Page 76 and 77: zong een vogel die de karavaan niet
Page 78 and 79: VII DE DOOD VAN EEN TOVENAAR Koroke
Page 80 and 81: drie of vier keer zoveel op als ik,
Page 82 and 83: Sinds haar vroegste kindsheid was h
Page 84 and 85: VIII OP JACHT IN HET BOS Zwaar en z
Page 86 and 87: kijken, iets wat een Papoea onder g
Page 88 and 89: Een half uur nadat we onze tocht ha
Page 90 and 91: Een Marind-vrouw. ten teken van rou
Page 92 and 93: Hij had het lang niet gek gedaan, z
Page 94 and 95: IX EEN OASE IN EEN MODDER WOESTIJN
Page 96 and 97: Pater Steltenpool was er nog niet i
Page 98 and 99: Maar ondanks deze eerste successen
Page 100 and 101: sigaret moet uitdoven als mama hem
Page 102 and 103: het midden van de kamer zag men de
Page 104 and 105: tussen God en de duivel; Jonas bese
Page 106 and 107: stond welwillend tegenover zijn wer
Page 108 and 109: Papoea's van het Tigimeer, op een n
Page 110 and 111: Smits wilde hem graag een geschenk
Page 112 and 113: hebben, succes zou hij altijd hebbe
Page 114 and 115: Vele ontdekkingsreizigers van niet-
Page 116 and 117: XI MOTEWIA'S VARKENSFEEST En dit zo
Page 118 and 119: De Controleur en zijn vrienden keke
Page 120 and 121: knopen had gemaakt. Iedere morgen m
Page 122 and 123: siasme luisterden. Maar de man zou
Page 124 and 125: Wat zoekt de ontdekkingsreiziger aa
Page 128 and 129: nier om het geweten van de priester
Page 130 and 131: met een geïmproviseerd lied, waari
Page 132 and 133: De wildernis blijft roepen en zelfs
Page 134 and 135: Ik had Mgr. Cremers de vraag gestel
Page 136 and 137: priesters en de twee broeders. En d
Page 138 and 139: ning ook in de grond sloeg, hoe hec
Page 140 and 141: Het had niet veel gescheeld of ik z
Page 142 and 143: Missionarissen en zendelingen als b
Page 144 and 145: kleur. Zij zaten niet onder de schi
Page 146 and 147: „Zelfs van een zeer practisch sta
Page 148 and 149: Maar toch is er wel eens beweerd da
Page 150 and 151: De pater hield voet bij stuk. De an
Page 152 and 153: ketting-reactie, die van de ene moo
Page 154 and 155: Eens zou de dag komen dat er weer i
Page 156 and 157: gered door een op grote schaal uitg
Page 158 and 159: zenden tegelijk aanvallen, op de ko
Page 160 and 161: In het rapport dat hij enkele maand
Page 162 and 163: zij dit niet willen. Gewoonlijk heb
Page 164 and 165: mij met een trots gezicht, dat dit
Page 166 and 167: tali. De tocht voert door moerassen
Page 168 and 169: hij in zijn huis neerzette en deeld
Page 170 and 171: niets aan heeft dan een koteka of e
Page 172 and 173: XVI VAN KANNIBALEN EN KOPPENSNELLER
Page 174 and 175: van hun tuinen soms blijk van grote
Page 176 and 177:
Het Nederlandse Bestuur doet wat he
Page 178 and 179:
winnende partij te doden, en dat di
Page 180 and 181:
aarse geloof aan de tussenkomst van
Page 182 and 183:
ezoek bracht, voeren zij het in hun
Page 184 and 185:
hutten stonden en zelfs hoeveel men
Page 186 and 187:
duidelijk, hoe moeilijk de psyche v
Page 188 and 189:
De inheemse bevolking kan zelden ee
Page 190 and 191:
naren van het binnenlands bestuur n
Page 192 and 193:
meer was verdwenen, zou zij weer aa
Page 194 and 195:
Nam deze oude vrouw van de kannibal
Page 196 and 197:
onder de deelnemers. Maar toen op e
Page 198 and 199:
granten, over wier moeilijkheden ik
Page 200 and 201:
ovendien een eerste stap in de rich
Page 202 and 203:
van Biak de ambtenaren, de dokters,
Page 204 and 205:
maar waarom kocht zij geen melk voo
Page 206 and 207:
kende, die wist wat er zich afspeel
Page 208 and 209:
EPILOOG De douane-ambtenaar, die mo
show all

Untitled - Stichting Papua Erfgoed

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?