Untitled - Stichting Papua Erfgoed

waren nog warm toen de Gouverneur reeds had toegezegd dat hij
me die avond zou ontvangen.
Hollandia Stad ligt verder van het vliegveld dan Amsterdam van
Schiphol. De reden is dat er geen stuk vlak land in de buurt te
vinden is, de kwaal van geheel Nieuw-Guinea.
Wij reden langs een behoorlijke, hoewel wat smalle weg. Altijd
dezelfde groene wereld, een groene hel, zoals vele soldaten, die
maanden in de rimboe hebben gezeten, haar noemden. Maar hier
langs de weg was er kleur, heesters in bloei, klimplanten, orchideeën.
Er zullen weinig hoofdsteden zijn, die er zo bescheiden uitzien als
Hollandia. De zetel van het bestuur is niet veel meer dan een verzameling
loodsen en oude barakken, waarvan men zo goed en zo
kwaad mogelijk huizen en kantoren heeft gemaakt. Hier is het
groen een zegen, want het verbergt veel lelijks. Maar elk dorp in
Nederland zou fel protesteren als zijn inwoners zo waren behuisd
en de wegen zo slecht waren. Later bezocht ik de haven aan de
Humboldt baai. Daar op de heuvels staan behoorlijke nieuwe huizen,
die door velen becritiseerd zijn met een hevigheid, die aan het
vochtighete klimaat te wijten moet zijn, want zij zien er zeer behoorlijk
uit.
Velen, die sinds een paar jaar in Hollandia wonen, vonden zelfs
wat goeds te zeggen voor Hollandia Stad. „Misschien vindt u het
armoedig," zeiden zij. „Maar wij herinneren ons hoe het er twee
jaar geleden uitzag. Wij zijn er op vooruitgegaan."
In die tijd veranderden de straten door de dagelijkse wolkbreuken
in onstuimige rivieren. De asfaltwegen waren er nog niet, en wie
naar het vliegveld of de haven moest, maakte steeds een kans in de
modder weg te zakken. Hollandia zag er toen ongeveer uit als de
Wisselmeren nu.
Er waren nieuwe scholen, van steen gebouwd en velen waren er in
geslaagd hun Nissenhutten genoeglijk in te richten ofschoon men
er soms bijna gek werd als de regen een nacht lang op de plaatijzeren
daken neerkletterde.
Om te begrijpen hoeveel vooruitgang er was, moest men weten hoe
de zaken er een paar jaar vroeger voorstonden. En dan besefte men
dat men in bestuurskringen met recht trots mocht zijn. Ik bezocht
een school, waar jonge Papoea's, 46 jongelieden tussen de 16 en 22
jaar, tot ambtenaren werden opgeleid. Straks als zij met hun studies
klaar waren, zouden zij de controleurs gaan helpen. Het was
180