Untitled - Stichting Papua Erfgoed

met een geïmproviseerd lied, waarin de populaire grap van de dag
was opgenomen, dat zij van Okemokebo kwamen met een „uskop"
en een vette toean, die te lui was om te lopen.
Goeroe Ohoiwutun was een dier gelukkigen, die een echtgenote uit
Indonesië had meegebracht, een charmant bruin meisje in een kleurige
sarong. Snel maakte zij een kop uitstekende koffie voor ons.
Maar haar conversatie bereikte niet het hoge peil van de hartelijke
ontvangst. Ze vertelde de „uskop" dat zij drie steenpuisten op haar
zitvlak had. Haar man probeerde haar met gebaren duidelijk te
maken dat men gasten in het algemeen en bisschoppen in het bijzonder
niet op nieuws van dit soort vergast. Maar de kletskous was
zo lief, zij zag er zo gelukkig uit ondanks het ongemak, dat zij leed,
haar drie kinderen waren zo goed verzorgd, haar huis was zo zindelijk,
dat niemand haar deze faux pas kwalijk nam. En men dacht
aan de andere goeroes, die eenzaam in hun dorpen zitten.
Diaj ligt op een heuvel vanwaar men het gehele meer overziet.
Even beneden het dorp zijn twee kleine plateaux, zichtbaar langs
het gehele meer. Mgr. Cremers had een ideaal. Hier wilde hij een
stenen kerk bouwen, de eerste in Centraal Nieuw-Guinea. Het zou
een indrukwekkend gezicht zijn, deze kerk aan het Tigimeer.
De eigenaar van de grond, Metaitawi, bracht ons enkele knollen
als geschenk, in de hoop zaken te kunnen doen. Hij zou graag het
land afstaan, maar hij verwachtte geld, echt geld en geen schelpen.
„Kijk in mijn hart," zei hij, toen niemand op zijn aanbod in ging.
„Je moet een foto van hem maken," zei pater Boersma toen ik hem
vroeg wat de man wilde. De Kapaukoe's behoef je niets over vogeltjes
te vertellen; zij weten precies wat er zich afspeelt, als je de
camera op hen richt. Je ziet hun ziel op het ogenblik dat je op het
knopje drukt. Metaitawi gaf me een kans om me van zijn oprechtheid
te overtuigen.
Ik fotografeerde hem.
„Hoe ziet het er uit?" vroeg hij.
„Best," zei pater Boersma, en Metaitawi was een gelukkig man.
Op dat ogenblik sprak iemand toevallig de naam Zachaeus uit.
Metaitawi, Abepiwode en de andere roeiers keken verschrikt op en
begonnen onder elkaar te fluisteren.
Wie was hij ?
Zo hoorde ik het verhaal van deze goeroe, die men soms een gek
heeft genoemd, maar wiens betreurenswaardig gedrag meer te
117