Steeds gewoner, nooit gewoon.pdf - Sociaal en Cultureel Planbureau

steeds gewoner, nooit gewoon
De resultaten van ons onderzoek tonen aan dat de jongeren die vaak te maken hebben
met homonegatief gedrag inderdaad vaker aan suïcide denken of een zelfmoordpoging
doen. Hoe meer homonegativiteit de respondenten meemaken, hoe vaker zij aangeven
dat zij suïcidaal zijn geweest (tabel 10.10). De verhoogde kwetsbaarheid treedt al op wanneer
de respondenten een paar keer per jaar iets negatiefs meemaken. Alarmerend is dat
onder de deelnemers die elke week homonegatieve reacties krijgen, zelfs een op de vier
een zelfmoordpoging heeft gedaan.
10.6.2 De invloed van risicofactoren bij een zelfmoordpoging nader onderzocht
Om duidelijk te krijgen welke van de eerdergenoemde factoren de meeste invloed hebben
op het doen van een zelfmoordpoging, werd een aparte analyse gedaan. Hierdoor
weten we hoe belangrijk de eerdergenoemde factoren (homonegativiteit, zelfacceptatie,
openlijk homo zijn, al dan niet een coming-out hebben gedaan, zelfbeeld, depressieve
klachten, sociaaldemografische factoren en religie) gezamenlijk zijn in het kader van
een zelfmoordpoging.
In tabel 10.11 zijn de resultaten weergegeven. De volgende factoren blijken significant
van invloed op een zelfmoordpoging: leeftijd, opleidingsniveau, homonegativiteit,
zelfbeeld, een religieuze opvoeding, seksuele voorkeur en tot slot de kinderwens. Het is
opvallend dat hoe jonger de respondenten zijn, hoe meer kans er bestaat dat zij rapporteren
ooit een zelfmoordpoging te hebben gedaan. Het is nog onduidelijk hoe dit kan. In
de lijn der verwachting hebben respondenten die vaak homonegatieve reacties kregen
ook vaker een zelfmoordpoging gedaan. Een laag zelfbeeld en een religieuze opvoeding
maken de respondenten eveneens meer kwetsbaar voor suïcidepogingen en biseksuele
jongeren hebben vaker een dergelijke poging achter de rug dan de (overwegend) homoseksuele
jongeren. Degenen die géén kinderwens hebben, hebben bovendien vaker een
zelfmoordpoging gedaan dan de homojongeren die wel een kinderwens hebben. Het
verlangen om ooit kinderen op te voeden is dus een belangrijke reden om door te willen
leven. Het is tegen de verwachting in dat depressieve klachten niet significant van belang
zijn voor het doen van een zelfmoordpoging. Misschien komt dit deels doordat er alleen
naar actuele depressieve klachten is gevraagd terwijl de vraag naar de zelfmoordpoging
over het hele leven van de respondent ging. Ook is het mogelijk dat depressieve klachten
geen directe rol spelen bij het doen van een zelfmoordpoging, maar indirect invloed
hebben via het hebben van een laag zelfbeeld.
192