Steeds gewoner, nooit gewoon.pdf - Sociaal en Cultureel Planbureau

leven en l aten leven. surina amse nederl anders over homoseksualiteit
gestapt en ik kwam daardoor andere jongens tegen (Marokkaans, Nederlands, Surinaams,
Antilliaans). Het voelde zo goed en ik herkende mezelf.
Overigens zaten bij Strange Fruit ook vrouwen, zoals Anna Krul. jh kwam bij deze organisatie
terecht rond 1990:
Strange Fruit is opgericht vanuit een bepaalde noodzaak die er toen was bij een groep jongeren
die te maken hadden met homogeweld, problemen in thuissituaties, met behuizing et cetera.
En vanuit die noodzaak hebben we ons georganiseerd. […] Strange Fruit was een succes door
een gebrek aan kennis [met betrekking tot migranten] van reguliere instellingen en organisaties.
Zodra het allochtoon of migrant heette, wisten ze zich geen raad, ze wisten niet waar
ze de mensen naartoe moesten verwijzen. En ineens had je Strange Fruit! Dus we hadden
het hartstikke druk. […] In een ander opzicht was Strange Fruit ook weer geen succes want
het bestaat natuurlijk niet meer. […] Die buitenwacht had ons beter moeten ondersteunen en
faciliteren in onze weg naar deskundigheid. Ondersteuning geven in ons bestaan als rechtspersoon.
De meeste migrantenorganisaties lopen stuk op boekhouding en administratie.
jh vertelt verder over het stuklopen van Strange Fruit binnen het coc:
Als je werkt vanuit een witte organisatie raken je eigen belangen achterop. Je moet meedoen
aan de orde van de dag. Zo ben ik bijvoorbeeld met een project binnen de Schorer Stichting bezig
geweest. Om een website te bouwen die gericht is op allochtonen die leven met hiv en aids
zijn we een jaar of anderhalf bezig geweest met afstemmingen. Ze vonden het belangrijk dat
we overeenstemming moesten bereiken met alle andere interne organen van Schorer. We zijn
daar anderhalf jaar mee bezig geweest en die overeenstemming is nooit bereikt [lacht] en de
website is nooit in de lucht gegaan. Als je het zelf doet dan is die website zo in de lucht [lacht].
Ook cg (Marokkaanse sleutelfiguur) van Stichting Nafar en cc (Turkse sleutelfiguur)
van het Turkse Homoloket wijzen op dergelijke problemen. fz bevestigt vanuit de
Amsterdamse overheid de voortdurende botsing tussen witte en zwarte homo-organisaties.
De laatste functioneren slecht vanuit een bureaucratisch perspectief terwijl de
eerste lange tijd weinig oog hebben gehad voor de belangen van minderheden. Volgens
haar heeft het Amsterdamse coc op dit punt recentelijk een gunstige ontwikkeling
doorgemaakt.
14.7 Religie
‘Of je nou hindoe of moslim bent, binnen de twee geloven was [homoseksualiteit] voor
Hindostanen toen niet bespreekbaar. Het was een zonde, iets wat niet mocht, verboden,
punt uit.’ Dit zegt lj over de jaren zestig-zeventig. In Nederland had hij met de SuHo
opnieuw te maken met religie: ‘Maar wat ik van de godsdiensten weet is dat het allemaal
op een negatieve manier benaderd is. Toen wij bezig waren met de SuHo hebben we de
imam, hindoe priesters, ook christelijk gelovige mensen gevraagd om over dit soort
zaken te spreken.’ Maar dat kwam erg moeizaam op gang. dm, zelf imam, ziet een verschil
tussen leer en praktijk:
255