Steeds gewoner, nooit gewoon.pdf - Sociaal en Cultureel Planbureau

leven en l aten leven. surina amse nederl anders over homoseksualiteit
Max Lievendag wijst in een interview uit 1980 op het functioneren van Surinaams-
Nederlandse instellingen die ‘zich niet hebben gerealiseerd dat er nog meer noden zijn
dan huisvesting en uitkeringen. Aan de seksuele emancipatie zijn ze domweg nog niet
toegekomen. Homoseksualiteit wordt in vele gevallen doodgezwegen.’ Hij vervolgt dat
die stichtingen ervoor zorgen ‘dat de Surinaamse gemeenschap niet integreert met de
Nederlanders’ (Goossensen 1980). Onze respondenten lieten zich niet 4 uit over Surinaams-Nederlandse
instellingen, die tot dusver geen belangrijke rol hebben gespeeld in
het homodebat zoals Turkse en Marokkaanse.
14.12 Samenvatting
Surinaamse Nederlanders zijn op homo- en lesbogebied nogal ambivalent en defensief.
Ze vinden de Nederlandse homo’s te expliciet en rigide, terwijl ze zelf aan discretie en
fluïditeit de voorkeur geven. Ze hechten minder aan een homo- of lesbo-identiteit en
vinden homoseksualiteit maar een klein deel van hun leven. De witte homoscene is te
veel gericht op seks en de homobeweging te confronterend. De overheid is tegelijk te
dwingend in het opleggen van homo-emancipatie, waarvan sommigen het gevoel hebben
dat die hen door de strot wordt geduwd. Tegelijk hebben Surinaamse Nederlanders
nauwelijks een zichtbare eigen homo- of lesbowereld ontwikkeld en zeker geen eigen
emancipatiebeweging. Ze zijn defensief naar de Nederlandse en tegelijk naar de Surinaamse
cultuur toe, die ze beurtelings prijzen om openheid en vrijheid en kritiseren
vanwege geroddel en discriminatie. Na een veelbelovend begin van emancipatieactiviteiten
in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw zijn ze in de nieuwe eeuw
vrijwel stil komen te liggen. Op twee punten hebben Surinaamse Nederlanders evenwel
een voordeel: ze zijn beter geïntegreerd in de Nederlandse samenleving en ze hebben
een soepeler houding tegenover heteroseksualiteit dan de andere minderheidsgroepen.
Toch laat de onrust in de Bijlmer rond heterofundamentalisten zoals Lont en Bakkaman
zien dat acceptatie van homoseksualiteit in de Surinaamse gemeenschap nog lang geen
gelopen race is.
Noten
1 We maken een onderscheid tussen Hindostanen (de bevolkingsgroep die afkomstig is van het
Indische subcontinent) en Hindoestanen, die het Hindoeïsme als religie aanhangen.
2 We gebruiken in dit hoofdstuk initialen om de informanten en sleutelfiguren aan te duiden. Wie
deze mensen zijn kunt u lezen in de lijst met sleutelfiguren.
3 jh noemt de namen van Patrick Klaver, John Kruiden en Marita Pols.
263