Steeds gewoner, nooit gewoon.pdf - Sociaal en Cultureel Planbureau

steeds gewoner, nooit gewoon
coming-out, het aandurven om openlijk homo te zijn. Er kan dan ook bij homojongeren
een behoefte ontstaan aan steun en hulp. In het onderzoek is daarom gevraagd wat
precies de steun- en hulpbehoeften zijn van homojongeren en of zij gebruikmaken van
het bestaande aanbod en zo ja, op welke manier.
Een meerderheid van de homojongeren (66%) heeft behoefte gehad aan hulp vanwege
de seksuele voorkeur (tabel 10.12). Respondenten hebben met name behoefte aan steun
bij de coming-out en bij het in contact komen met andere homojongeren. Daarnaast
hebben zij in iets mindere mate ook vragen over seks, alsmede hulpvragen over hoe zij
moeten omgaan met homonegativiteit.
Tabel 10.12
Aandeel jongeren dat ooit behoefte had aan steun bij een homoseksueel thema, homojongeren 16-25
jaar, 2009 (in procenten)
194
meisjes
(n = 1101)
jongens
(n = 535)
behoefte aan hulp/steun bij minimaal één van de onderstaande thema’s 64 68
behoefte gehad aan steun/hulp bij a
coming-out 39 47
hoe homojongeren te ontmoeten 42 39
seks 17 18
omgaan met negativiteit 18 24
geloof en homoseksualiteit 8 11
ander onderwerp 3 3
a Respondenten konden meerdere hulpthema’s aankruisen.
Bron: scp (Same’09)
Van de respondenten heeft 45% daadwerkelijk gebruikgemaakt van steun of hulp vanwege
een vraag over hun seksuele voorkeur (niet in tabel). Aan hen is ook gevraagd op
welke manier zij hulp hebben gezocht. De meest populaire manier om steun te zoeken is
bij een vriend of vriendin (24%) (zie figuur 10.4). Verder heeft 16% van de homojongeren
hulp gezocht via een forum of chat op het internet. Hierbij moet wel worden bedacht
dat de deelnemers ook grotendeels via het internet zijn geworven en dus goed bekend
zijn met dit medium. Het blijkt dat homojongeren verder in ongeveer gelijke mate steun
hebben gezocht via de een gespreksgroep, huisarts, vertrouwenspersoon of ‘anders’
(ongeveer 4% tot 8%). De jongens hebben iets vaker daadwerkelijk gebruikgemaakt van
steun dan de meisjes, en degenen die (overwegend) homoseksueel zijn driemaal vaker
dan de biseksuelen (zie bijlage B10.2). Daar staat tegenover dat de biseksuele meisjes en
jongens ook veel minder vaak aangeven dat zij behoefte hebben aan steun of hulp (zie
bijlage B10.2). Wanneer we deze resultaten vergelijken met het psychisch welbevinden
dan hadden we een grotere behoefte verwacht bij de biseksuele jongeren. Het is onduidelijk
waarom hun lagere psychisch welbevinden zich niet vertaalt in een grotere
behoefte aan steun en hulp.