kerkpostillen iii, jezus en zijn werk.

107
Zo ligt dus in dit gebod van de Sabbat de gehele wet opgesloten; zodat omwille van
dit gebod de andere geboden niet beschouwd mogen worden als te zijn opgeheven en
voor dood verklaard. Wanneer ik bijvoorbeeld mijn naaste in nood of gevaar van lijf
en leden zie, dan moet ik niet voorbijgaan, gelijk de priester en de Leviet, en hem
laten liggen en omkomen (Lucas 10 vs. 31). Want door zulk beweren, dat ik
onberispelijk de Sabbat houd, word ik een moordenaar van mijn broeder. Maar ik
moet hem dienen en helpen, gelijk de Samaritaan de gewonde verbond en hem op zijn
lastdier leidt, om hem onder dak te brengen in de herberg.
Zo zien wij, dat onze Heere Christus Zelf gedaan heeft en ons door Zijn voorbeeld
heeft onderwezen. Want het was, gelijk de geschiedenis in het Evangelie bewijst, Zijn
wijze van doen, om gewoonlijk op de Sabbat in de school te gaan (hetwelk bij hen
was evenals bij ons de kerk) en een preek te houden voor de schare, die dan bad en
psalmen zong. En dan als de preek uit was, maakte Hij in die school of als Hij daarna
door iemand ter maaltijd genodigd was, de zieken, die er waren of tot Hem gebracht
werden, gezond. Dat waren Zijn goede werken en aalmoezen; Hij strooit om Zich
heen het heerlijk deel, namelijk de heilzame leer en gaven van de gezondheid. En
geeft bovendien vergeving van zonden en genade van God aan allen, die dit bij Hem
zoeken; gelijk Hij nog heden ten dage doet in Zijn kerk door het predikambt, dat Hij
Zelf heeft waargenomen.
Daarentegen kan men aan deze huichelaars, die Christus berispen en bestraffen, als
Eén, die de Sabbat niet houdt, niets opmerken, als juist het tegendeel van dit en de
andere geboden; zowel in leer als in leven. Want eerst leren zij niet recht en
verdraaien van God gebod; zij leren noch God te bidden noch te danken; ja, zij leren
de rechte werken van de liefde veronachtzamen jegens de naaste, namelijk, om hem
zowel geestelijk te helpen tot het rijk van God, als ook lichamelijk hem in zijn nood
terzijde te staan; terwijl zij toch zelf op de Sabbat zulke werken doen (en daarmede
geacht willen worden goed te doen), doordat zij hun nooddruft volbrengen en hun
buik dienen. Bijvoorbeeld: zij laten hun os of ezel, als deze dorst heeft of in een
greppel gevallen is, niet in de nood; op de Sabbatdag slachten zij (gelijk Christus
elders leert, Matth. 12 vs. 5) ossen, kalveren en schapen, en bereiden dat tot offers, en
leren het volk maar vele van zulke offers tot hen te brengen. Of dat geen handenarbeid
is, moet u maar eens aan een slager vragen.
En dat doen zij niet om Gods wil, gelijk zij beweren, maar omwille van hun buik en
van het genot, dat zij er van hebben; gelijk zij dit zelf daardoor bewezen, dat zij op de
grote feesten schapen, ossen en duiven ten verkoop in de tempel toelieten, opdat men
hun maar vele offers mocht brengen. Anders hadden zij ook wel tot de lieden kunnen
zeggen, gelijk de overste van de school zegt (Lucas 13 vs. 14): Daar zijn zes dagen in
de week; brengt en bereidt op deze uw offers, maar niet op de Sabbatdag.
Zo hebben wij tot hiertoe onder het pausdom ook gedaan; ik kan mijzelf wel als
voorbeeld noemen, daar ik meer dan vijftien jaren in enkel afgoderij en godslastering
geleefd heb, in ongeloof aan God en in ijdel vertrouwen op de dode heiligen, welke ik
aanriep. Evenzo stelde ik vertrouwen in mijn missen en mijn kloosterleven. En zou
bovendien (gelijk zij nog doen in hun verstoktheid) hebben geholpen om vrome,
onschuldige Christenen te veroordelen, te vervolgen en dood te slaan, wanneer zij
zodanige afgoderij niet hadden willen prijzen. Ik zou ook gemeend hebben, daarmede
God een grote dienst te doen; terwijl ik intussen met grote ernst mijn dagelijkse
godsdienst en mijn kerkgaan waarnam.
Maar nu heeft God mij hiervan genadig verlost en mij gegeven, dat ik zie, dat dat alles
enkel verleiding en goddeloosheid is, en dat het gehele pausdom niets anders of beters