kerkpostillen iii, jezus en zijn werk.

ede van de rijke man aan Lazarus niet wordt toegestaan, om weer te verschijnen,
hoewel het inderdaad een goed werk was, dat hij de nog levende broederen de boete
zou prediken, opdat zij van hun zondig leven afstand zouden doen. Het wordt hem niet
toegestaan, maar Abraham zegt: zij hebben Mozes en de profeten, dat ze die horen. Ja,
het is ons ook door Mozes van Godswege verboden, dat wij van de doden de waarheid
zouden vragen. Daarom, als zulke geesten zullen komen, houdt hun dan deze spreuk
voor de neus, en grijpt ze daarmede aan; zegt: ik vraag naar u niet; ik wil ook niet
weten, wat u eigenlijk wilt; want God heeft het mij verboden en zegt: zij hebben
Mozes en de profeten, dat zij die horen. En zulks moet u met ernst in het geloof doen
en het er voor houden dat God voor Zijn Woord wel waken zal. Schrijft dan zulk een
spreuk aan de wand, dan zal die geest wel zijn biezen pakken. Doet hij dat echter niet,
laat hem dan zijn gang en denk: God wil u beproeven of u sterk in het geloof bent, en
of u Zijn woorden onderhoudt. En laat u niet bedriegen. Want dat is de bedoeling van
de duivel, de mensen van het geloof afkerig te maken, zodat zij op de werken bouwen.
En dan bevestigt hij de ene dwaling met de andere, gelijk Paulus schrijft (2 Thess. 2
vs. 9 vv.). Want de duivel weet wel dat men hem kent. En dat de lieden alleen door het
oprecht geloof in Christus zalig worden; daarom dacht hij, ik zal in Zijn gestalte
verschijnen, gelijk hij dan ook gedaan heeft, zich heeft laten bezweren en met
wijwater besprenkelen. En zei: ach, als u mij tien of twintig of dertig missen hield, dan
zal ik geholpen zijn. En daarna verscheen hij in grote glans, alsof hij nu verlost was en
ten hemel kon varen. Dat alles nu heeft ten doel de lieden te bedriegen; opdat zij het
geloof zullen verliezen en op de werken bouwen, gelijk dan ook geschied is. Want
daar vandaan komt het, dat er zoveel zielmissen en dergelijken zijn gehouden en
ingesteld.
Derhalve, wees met deze spreuk gewapend, en steun en sta daarop met geheel uw
vertrouwen. Als dan zulk een geest komt, laat dan het besprenkelen en het wijwater
maar blijven, en zeg: zij hebben Mozes en de profeten, laat ze die horen. Zulks kan
dan de duivel niet verdragen, en hij moet zijn biezen pakken. Geloof in geen geval, dat
het zielen zijn. En al waren het ook zielen, dan nog zou u ze niets mogen vragen, of
geneigd zijn iets van hen te leren; want daarmede zou u God een oneer aandoen; Hem
Die ons alles, wat ons te weten nodig is door de wet en de profeten heeft laten
verkondigen en zien; ten laatste heeft Hij Zijn Zoon van de hemel gezonden, ons Deze
tot Leraar gegeven, en door de apostelen laten prediken alles, wat ons tot zaligheid
van onze zielen nodig is te weten. Daarmede moeten wij ons tevreden stellen, en niet
meer willen weten, al zou iemand ons ook nog iets bovendien willen leren; want die
geest is niet uit God. Daarom, laat u door deze geesten niet bewegen, maar veracht
hen. En grondt u alleen op het Evangelie.
Gelijk wij lezen in de Historia tripartita 20 van een bisschop Gregorius van
Cappadocia in de stad Corinthe. Daar was een huis geheel verlaten, vanwege de
geesten, die in dat huis gruwelijk huishielden en niemand daarin met rust lieten. Nu,
de bisschop kwam daarnaar toe. Daar hij nu geen onderkomen vinden kon, vraagt hij,
wie in dat huis woont, of hij daarin geen onderkomen zou kunnen krijgen? Hij trekt in
dat huis. Toen werd hem geantwoord dat niemand vanwege de geesten, in dat huis kon
blijven en een onderkomen vinden. Toen liet hij zich het huis openen en trok er in. En
alle duivelen verwijderden zich; alles was rein, toen deze man vol van het geloof, daar
zijn intrek nam.
20 Zo luidt de titel van het eerste deel van een kerkgeschiedkundig werk van Theodorus Lector, aldus
genoemd naar het voorlezersambt, dat hij te Konstantinopel bekleedde. Hij leefde in de helft van de 6e
eeuw. Zie B. ter Haar, De Historiographie van de Kerkgeschiedenis, 1e Stuk, p. 21.
84