kerkpostillen iii, jezus en zijn werk.

heiliger en hoger is de echtelijke staat te achten, welke in het heilige paradijs is
ingesteld en verordend; welk paradijs God, toen Adam en Eva er uitgestoten waren,
door een engel of cherub met een vurig zwaard zo heeft doen bewaren, dat er voortaan
niemand kon binnenkomen (Gen. 3 vs. 24).
(3) De derde eer is deze, dat in de echtelijke staat geleefd hebben de aartspriesters en
profeten als: Adam, Henoch, Noach, Abraham, Isaäk, Jakob, Josef, Mozes, Aäron,
Eleazar, Jesaja, Hosea, Zacharia, Ezechiel, Daniel; uitgenomen (naar ik meen) Elia en
Eliza, welke geen vrouwen hebben gehad, evenals Jeremia, wie het verboden was een
vrouw te nemen, gelijk Jeremia 16 vs. 42 geschreven is. De anderen echter zijn allen
getrouwd geweest.
Nu is dat toch een grote eer voor echtelieden dat zij kunnen zeggen: God lof en dank,
ik ben en leef in de stand, die niet nieuw is, gelijk die van de monniken en nonnen,
welke vóór duizend jaren nog niet bestond; maar mijn stand heeft reeds bestaan vóór
vijfenvijftig eeuwen; waarin de aartsvaders, priesters en profeten geleefd hebben.
Heeft God er bij deze heilige lieden zulk een welbehagen aan gehad, dan zal het Hem
ook zonder twijfel welbehagelijk zijn, wanneer ik met mijn lieve vrouw of met mijn
man in deze stand leef.
(4) De vierde eer is, dat God op deze echtelijke staat een ernstig verbod heeft gelegd,
evenals wanneer iemand een fraaie moestuin of rozengaard heeft, waar hij zeer mee
ingenomen is, en waarin hij niet wil, dat iemand klimt en er iets afbreekt, of daarin
schade aanricht - dan maakt hij er een heg om heen. Zo doet God hier ook door het
zesde gebod: u zult niet echtbreken. Omdat de echtelijke staat Zijn allerliefste
moestuin en rozengaarde is, waarin de allerschoonste rozen en nageltakken groeien,
dat zijn: de lieve mensenkinderen, welke naar het beeld van God geschapen zijn,
daaruit voortkomen en geboren worden, waardoor het menselijk geslacht in stand
gehouden wordt; beveelt God, dat men de echtelijke staat in alle vreze van God, tucht
en eer zal houden en die niet breken.
Want wie deze breken zal, die zal God aan lichaam en ziel duchtig straffen en uit Zijn
rijk stoten (1 Cor. 6 vs. 10). Gelijk dit dan ook is aangewezen in de ondergang van de
wereld door de zondvloed, op acht personen na (Gen. 7 vs. 22 : 23). Evenzo het
vergaan van Sodom en Gomorra door zwavel en vuur (Gen. 19 vs. 24 en 25). Dan
ook, hoe streng God de echtbreuk gestraft heeft aan Zijn liefste dienaar David (2 Sam.
12 vs. 10 - 12). Zo straft God de Gibeonieten, die de vrouw van de Leviet door
hoererij smaadden en schonden. En daar de Benjaminieten dat onrecht en die zonde
niet wilden straffen, maar nog verdedigden, werden vijfentwintigduizend man in
Benjamin, welke allen het zwaard voerden, verslagen en gedood, gelijk Richt. 19 vs.
25 en 29 en hoofdstuk 20 vs. 46 geschreven is.
Dat moest voorwaar de echtbrekers en hoereerders en de regeerders, die stilzwijgen en
door de vingers zien, een schrik in het hart geven, als zij ten minste nog mensen zijn,
die zulke ontzettende voorbeelden van de toorn van God overwegen.
(5) De vijfde eer van de echtelijke staat is deze, dat God in het Oude Testament
geboden heeft (Deut. 24 vs. 5): Wanneer iemand onlangs een vrouw genomen heeft, zo
zal hij niet uittrekken met het leger, en men zal hem geen last opleggen; hij zal vrij
zijn in zijn huis een jaar lang, opdat hij vrolijk is met zijn vrouw, die hij genomen
heeft. Dat is toch waarlijk van gewicht dat God de jonge echtgenoten ontheft van de
oorlog en allerlei algemene bezwaren en ze daarvan een jaar lang bevrijdt, opdat de
man met zijn vrouw vrolijk is.
88