kerkpostillen iii, jezus en zijn werk.

123
God of van het Evangelie, maar dat komt door uw eigen boze wil en door niets anders.
Want u zou het zonder dat wel goed kunnen hebben en het uwe behouden.
En u weet ook wel, dat u ongelijk hebt en een zondig, verdoemelijk leven leidt. Maar
daar zit het hem; uw wil moet koning kraaien en van God wil moet de vlag strijken, en
God mag het u niet kwalijk nemen dat u uzelf, en anderen met u, verleidt en ten
verderve brengt; daarover mag God u geen woord zeggen. U hebt er niet genoeg aan
dat Hij u tijdelijk en eeuwig leven wil geven, maar u wilt er ook dat nog bij hebben,
dat Hij u en anderen in uw zondig wezen zal laten blijven.
Dat nu kan en mag Hij niet toestaan, want het is in lijnrechte strijd met de bezoeking;
aangezien Hij u juist bezoekt, omdat de duivel en diens apostelen u van de waarheid in
de leugen gevoerd en u geleerd hebben te vertrouwen op uw poppenspel en uw
afgoderij. Daarvan wil ik u redden, opdat u van de leugen verlost, met enkel waarheid
getooid, van de duivel en van de macht van de hel bevrijd mag worden. En dan
schreeuwt u daartegen in: nee, nee, dat wil ik niet, dat zal ik niet toelaten, dat men
mijn uitvinding leugen en ongerechtigheid zal noemen; nee, iedereen moet dat voor
goddelijke, christelijke waarheid houden, of (gelijk zij tegenwoordig zeggen en zich
beroemen) voor de loffelijke van ouds overgeleverde christelijke religie.
Ja, maar hoort u niet dat deze tekst en geschiedenis geheel anders spreekt; dat Jezus in
de tempel van God gaat en aldaar omverstoot en uitwerpt?
Dat begrepen de hogepriesters ook niet dat dit betekende de genadige bezoeking, maar
zij beschouwden dit als een grote oneer en ongeboren smaad, zowel hun, als hun hoog
geloofde godsdienst en de heilige tempel van God aangedaan. Nee (zegt Hij), dit
behoort ook bij de bezoeking; wilt u de waarheid hebben, dan moet Ik de leugen
straffen en u daar vandaan drijven, opdat u uw godsdienst niet stelt in zulk kopen of
verkopen als hetwelk u hier doet.
Hier zouden zij ook kunnen zeggen, gelijk tegenwoordig de paus en de zijnen: Ja,
maar dat is onze van ouds overgeleverde godsdienst en ons christelijk geloof; daarom
willen wij er niet van aflaten, en niet dulden dat men daartegen één woord zegt. Maar
Christus antwoordt daarop: juist daarom kom Ik, om u te leren wat het rechte, oude of
nieuwe geloof of de godsdienst is; daar ulieden zulks op schandelijke wijze verward
hebt.
Want dat is niet het oude geloof (om nu van onze tijd te spreken) dat een geestelijke
voor het altaar staat en een mis houdt, welke hij wil offeren voor doden en levenden.
Want waar staat dat geschreven, als in het rookhok van de paus en in het getijdenboek
van de monniken, een nieuwe uitvinding, door henzelf bedacht? Daarom moet men
dat geenszins het oude geloof noemen en het er ook niet voor houden. Maar dat is het
oude geloof, hetwelk wij van Christus door de apostelen ontvangen hebben; toen Hij
aan tafel in het Avondmaal Zijn lichaam en bloed aan Zijn jongeren heeft gegeven;
niet om het te offeren, maar om het te eten en te drinken tot versterking van het geloof
aan de vergeving van de zonden; gelijk Zijn woorden luiden. Dat is de eerste oude
verordening van Christus, welke men met recht het christelijk, van ouds overgeleverd
geloof noemt. Maar onze pausgezinden passen de fraaie, goede woorden: "christelijk,
vanouds overgeleverd" en dergelijken toe op hun leugens; welke zij lange tijd
naderhand in de kerk hebben ingevoerd.
Zo deden de geestelijken van de Joden ook; hun vanouds overgeleverd christelijk
geloof noemden zij het kopen en verkopen voor de tempel, alwaar zij stallen en
hekwerken voor schapen en kalveren, alsook voor kippen en duiven, hadden. Dat was
alles voor de godsdienst zo verordend, zodat de lieden, welke van alle zijden van het
land naar Jeruzalem kwamen, daar hun offers kochten, teneinde de ware God te