kerkpostillen iii, jezus en zijn werk.

niet zo schandelijk vergeten hebben, en niet andere wegen en middelen hebben
beproefd, om daardoor van de zonde bevrijd te worden; als daar zijn: onze eigen
krachten, goede werken, monnikerij, missen, vigiliën, verkeerde godsdienst en dienst
van de heiligen, bedevaarten en ontelbaar veel andere dingen.
Indien nu onze zonden, gelijk gezegd is, door Christus gevangen en weggenomen zijn,
dan kan de wet ons niet veroordelen, dan heeft ook de dood geen recht en macht meer
over ons. Want de wet kan ons niet overtuigen, dat wij zondaren zijn, omdat Christus
haar heeft gekruisigd en weggenomen. Verder volgt hieruit, dat de duivel niets tegen
ons kan uitrichten. Want door Christus zijn wij verlost van de macht en de
heerschappij van de duivel; (welke een rijk van de duisternis, van de dwaling, van de
zonde en van de dood heeft), aangezien wij door Christus in Zijn rijk zijn overgezet
(Efez. 2 vs. 4 vv.), hetwelk een rijk van het licht, van juist inzicht, een rijk van
gerechtigheid en leven is. Zodoende mogen wij ook niet bevreesd zijn voor de hel;
want Hij, de lieve Heere, heeft de hel en al onze andere vijanden gevangen. Dat
bedoelt Paulus als hij zegt (1 Cor. 15 vs. 54, 55, 58), de dood is verslonden in de
overwinning. Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uw overwinning? Gode zij dank,
die ons de overwinning gegeven heeft, door onze Heere Jezus Christus.
Dat is dus het eerste stuk, dat Christus in de hoogte gevaren is en de gevangenis
gevangen genomen heeft; dat is: Hij heeft zonde, dood, duivel, hel en alle ongeluk
overwonnen en ons, die geloven dat zulks ons ten goede geschied is, de weg naar de
hemel geopend. Dat zijn allemaal ongelofelijke, ja onmogelijke woorden, als wij met
ons verstand te rade gaan. Maar de profeten en apostelen, gedreven zijnde door de
Heilige Geest, spreken zo vrolijk en zo vast overtuigd van deze dingen, als zagen zij
ze met hun ogen; zij hebben het trouwens ook in hun hart gevoeld, en er de troost en
de vreugde van ondervonden.
Wij echter, die het niet zien of bespeuren, hoe de zonde en de dood gevangen is, maar
het tegendeel gevoelen, wij geloven dit niet; daarom gevoelt ons hart er ook niets van,
laat staan, dat het er troost en vreugde aan hebben zou. Want als het uur van de dood
gekomen is, dan kan men wel zien, hoe wij dit geloven. Ja, als wij ons dan ergens in
een hoek verbergen konden, of, als het maar mogelijk was diep onder de aarde
wegschuilen en daardoor de dood ontlopen konden - voorwaar, wij zouden het doen
ook. Maar nu moet u, als u niet door de dood verslonden wilt worden, geloven dat
Christus in de hoogte gevaren en gezeten is ter rechterhand van God; dat Hij de dood
gevangen genomen heeft, opdat deze u met rust zou laten.
Dit nu zal wel zo blijven, dat de zonde u aanvecht, de dood u verschrikt, het gericht
van God uw geweten beangst en bevreesd maakt, zolang u leeft. Maar wat moet u dan
doen? Dan moet u in geen geval u richten naar hetgeen u gevoelt, dan moet u niet
zeggen: o wee, de dood wil mij verslinden. O, help, de hel spert haar muil wijd open,
en wil mij verzwelgen. Neen, niet alzo, maar grijp moed en stel uw vertrouwen op
Christus; treed zulke gedachten onder de voet en zeg: de leuze is niet: o wee, de dood
wil mij verslinden; maar de leuze is: mijn Heere Christus is in de hoogte gevaren, en
heeft de gevangenis gevangen genomen. Deze opvaart in de hoogte zal u, ellendige
dood, wel verbieden mij te verslinden en te verzwelgen. Ik moet vrij zijn en ben ook
vrij, omwille van de Man, Die in de hoogte gevaren is.
Dat is de enige juiste manier waardoor de gelovigen de zonde en de dood overwinnen.
Want hier verneemt u, dat er van geen aflaatbrief, geen monnikskap, geen geschoren
kruin. voorbeden van de heiligen. bedevaarten en dergelijken sprake is; maar dat het
er op aankomt deze spreuk: Gij bent in de hoogte gevaren en hebt de gevangenis
gevangen genomen, met vast geloof aan te grijpen, en daarop te steunen. En zodoende
12