downloaden - Rhemaprint

gediend werd (1 Petr. 1:10-12) Bij het verdelen van het
land ontvangt Jozef dan twee delen: Manasse één deel en
Efraïm één deel. Dan verwerft in deze godsspraken
evenwel ook één deel. In de heilige stad is er zelfs een
Dan-poort (48:2,5,6 en 32).
Wel een bewijs dat de stammen een symbool waren van de
rijk geschakeerde gemeente van het Israël Gods. Voor de
uitschakeling van Dan als stam is in de bijbel geen grond
te vinden. Jacob profeteerde: "Dan zal zijn volk richten als
een der stammen Israëls. Moge Dan een slang op de weg
zijn, een hoornslang op het pad, die in de hielen van het
paard bijt, zodat zijn berijder achterover valt. Op uw heil
wacht ik, o Here" (Gen. 49:16-18).
Dan was de eerste zoon van een der bijvrouwen van Jacob
en hem wordt beloofd dat zijn stam even goed zelfbestuur
zou hebben als de stammen die uit de zonen van Lea en
Rachel voortkwamen. Nu hebben vele uitleggers Dan
gezet tegenover de Silo of de Vredekoning uit Juda. Hij
zou dan beeld zijn van de slang in het paradijs, die het
vrouwenzaad in de hiel zou bijten, teneinde het volk van
God de voortgang naar het gestelde doel te beletten. Als
een gehoornde adder die bijna geheel onder het losse zand
verborgen is, zou hij met een verraderlijke gifbeet het
paard doen struikelen, zodat diens berijder op de grond
zou tuimelen.
Vanuit deze visie beweerde men dat Judas een Daniet zou
zijn geweest. Judas was evenwel de Iskariot of de mens uit
Keriot, een plaats ten zuiden van Hebron in Juda gelegen.
De Septuagint luidt: "Dan zal mijn volk ook richten als
een stam uit Israël. Laat Dan een slang op de weg zijn, die
het pad verspert en in de hiel van het paard bijt (en de