downloaden - Rhemaprint

In een kort tijdsbestek wordt het vonnis over de ontrouwe
kerk voltrokken. Op één dag komen dood, rouw en
hongersnood. Let eens op de volgorde. De natuurlijke rij
is: hongersnood, dood en rouw, maar wij hebben hier met
beelden te maken, die een geestelijke betekenis aanduiden!
Eerst verdwijnt uit de valse kerk iedere vorm van
geestelijk leven. De ware kinderen Gods zijn uit haar
weggetrokken en daarom kan het oordeel over haar
komen. Dood zijn betekent hier dus: de volkomen
afsnijding van God. De laatste herinnering, zelfs aan
bekering en wedergeboorte, is verdwenen. De rouw geeft
de ontredderde geestelijke toestand dezer kerk weer. De
hongersnood wijst op het feit dat het onmogelijk geworden
is enig geestelijk voedsel, het brood des levens, daar te
ontvangen. Wie niet uitgetrokken is, komt om. Omdat de
inwerking der duistere machten zo fel is, kan alleen een.
radicale breuk met Babylon nog uitkomst geven. Het is
alles of niets.
Waar echter de verzegeling door de doop met de Heilige
Geest niet gepredikt wordt en zijn kracht dus ook niet
ervaren, is het onmogelijk zich van de invloeden der
omklemmende machten vrij te maken.
In de vorige hoofdstukken werd telkens opgemerkt: "En
zij bekeerden zich niet" (9:21). Babylon gaat onder, door
gebrek aan kennis van de hemelse gewesten én door het
gemis van de krachten der toekomende eeuw. Bij de
behandeling van de zes bazuinen wezen wij meermalen op
de betekenis van het vuur. Het verbranden wijst op het
prijsgeven der kerk aan de machten der duisternis. De
valse kerk, die zich op aarde heeft willen handhaven
zonder gemeenschap met God en zonder kracht van de