downloaden - Rhemaprint

17-19. En iedere stuurman en iedere kustvaarder en de
zeelieden en allen, die de zee bevaren, bleven van verre
staan, en riepen, toen zij de rook van haar verbranding
zagen, zeggende: Welke stad was aan deze grote stad
gelijk! En zij wierpen stof op hun hoofden en riepen,
wenend en rouw bedrijvend, zeggende: Wee, wee die grote
stad, waarin allen, die schepen op zee hadden, door haar
kostbaarheden rijk geworden zijn, want zij is in één uur
verwoest!
De volgende groep rouwbedrijvers omvat de leiders van
het religieuze leven. De kustvaarders trachten het
natuurlijke leven via het godsdienstige te bevoorraden. Zij
leggen de verbindingen tussen de landen via de zee.
Babylon lag ook aan de kust, zelfs aan vele wateren, maar
wezenlijk is zij op de natuurlijke wereld georiënteerd. De
zeelieden zijn het volk, dat werkzaam is en dat zich
beweegt in de religieuze wereld. Wij denken hierbij ook
aan de grote wereldgodsdiensten als boeddhisme,
mohammedanisme, maar ook aan theosofie, humanisme,
rozenkruisers en dergelijke. Ook zij zijn bewogen en leven
met Babylon mee vanwege de mildheid, die de ontuchtige
kerk in de oecumene jegens de demonische godsdiensten
heeft.
Ook zij profiteerden van de ontwikkeling en weelde van
Babylon. Zij werden er rijk van, dat wil zeggen dat de
beschaving, de geleerdheid, de wetenschap en
kunstzinnigheid van Babylon ook hun ontwikkeling
stimuleerden. Babylon hielp zelfs mee om op het materiële
vlak hun verwoeste en in puinhopen gevallen moskeeën of
tempels weer te herstellen. In de uitroep: "Welke stad was
aan deze grote stad gelijk" blijkt, dat men het
"christendom" toch als meerdere, machtiger, schoner en