downloaden - Rhemaprint

graan, dat men haar - om vergissingen te voorkomen -
moet laten staan.
In de loop der kerkgeschiedenis zou het mogelijk zijn veel
verschillen tussen kerk en wereld aan te wijzen en veel
kwaad op te ruimen. Maar het zou ook gebeuren dat naast
de kinderen van het Koninkrijk Gods, kinderen van de
boze, zouden leven, die uitwendig haast niet van de ware
christenen te onderscheiden zouden zijn. Dezen zijn er niet
toevallig, maar speciaal door de boze in grote hoeveelheid
gezaaid. Naast de ware kerk in het Koninkrijk der hemelen
zou in de onzichtbare wereld een andere kerk verrijzen,
die uiterlijk de schijn zou hebben ook tot het Koninkrijk
Gods te behoren. Iedere poging om deze twee te scheiden,
moest op teleurstelling uitlopen. "Want bij het bijeenhalen
van het onkruid zoudt gij tevens het koren kunnen
uittrekken" (Matth. 13:29).
In de kerkgeschiedenis is het onmogelijk gebleken de ware
kerk van dolik te zuiveren. Wanneer dit toch getracht
werd, heeft men veel tarwe uitgezuiverd en weinig
onkruid. Pas in de oogsttijd zou tot de maaiers gezegd
worden: "Haalt eerst het onkruid bijeen en bindt het in
bossen om het te verbranden, maar brengt het koren bijeen
in mijn schuur" (Matth. 13:30).
De dolik is slechts in twee fasen duidelijk als onkruid te
onderkennen: aan het zaad dat in de aarde gevallen is en
aan de vrucht, die het in de oogsttijd voortbrengt. Zaad en
vrucht zijn identiek. Hoewel bij het opgroeien uiterlijke
overeenkomsten bestaan, die misleidend zijn,
vertegenwoordigen tarwe en dolik toch twee geheel
verschillende grassoorten. Het zaad dat verborgen is, is de
beslissende factor. De ware en de valse kerk kunnen