downloaden - Rhemaprint

De schare stond voor de troon. De grote vergissing die
men bij deze uitspraak altijd gemaakt heeft, ligt in de
voorstelling, dat hier sprake is van gestorven heiligen. Het
gaat hier echter met om doden maar om levenden. Het
gaat over een tijd, dat God belooft, dat Hij alle tranen van
hun ogen zal afwissen (vers 17). Dit moet dan nog
geschieden. Het gaat hier om een schare, die nog midden
in de strijd staat. Zij zijn nog niet als uiteindelijke
overwinnaars op de troon, maar staan er nog voor. Zij zijn
in de strijd en in de verdrukking. Zij zijn als Mozes die
tegen Amalek streed en deze vijand overwon met de
woorden: "De hand op de troon des Heren!" In verband
met de zware verdrukkingen die zouden komen, sprak
Jezus: "Waakt dan te allen tijd, biddende, dat gij moogt
waardig geacht worden te ontvlieden al deze dingen die
geschieden zullen, en te staan voor de Zoon des mensen"
(Luc. 21:36 St. Vert.).
De gemeente in de eindtijd is een overwinnende schare.
Zij is niet overweldigd door de machten, maar staat voor
de troon en voor het Lam (de Zoon des mensen), zodat
zijn kracht en zijn autoriteit door haar heen kan stromen.
Zij is de keurbende in de eindstrijd. De gedachte dat de
Heer zijn gemeente vóór de grote verdrukking opnemen
zal, is onschriftuurlijk. God neemt de overwinnaars niet
weg vóór de strijd, maar na de zegepraal!
De vrouw, een beeld van de gemeente, heeft zich gereed
gemaakt (19:7). In de eindtijd komt de gemeente tot haar
volkomenheid. De schare is bekleed met witte gewaden.
"Haar is gegeven zich met blinkend en smetteloos fijn
linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de rechtvaardige
daden der heiligen" (19:8).