downloaden - Rhemaprint

Deze confrontatie van de gemeente Gods met de gelovigen
aller eeuwen wordt voorgesteld als een ontmoeting tussen
bruid en bruidegom. De mantel der gerechtigheid en haar
lofprijzing maken de volken tot een versierde bruid, maar
ook de innerlijke mens, de ziel en de geest, moeten de
volkomenheid bereiken. "Ik verblijd mij zeer in de Here,
mijn ziel juicht in mijn God, want Hij heeft mij bekleed
met de klederen des heils, met de mantel der gerechtigheid
heeft Hij mij omhuld...". "Want zoals een jongeling een
maagd huwt, zullen uw zonen (de gemeente) u (het nieuwe
Jeruzalem huwen, en zoals de bruidegom zich over de
bruid verblijdt, zal uw God (wonende in zijn gemeente)
Zich over u verblijden" (Jes. 61:10 en 62:5).
Wij wijzen erop dat tussen Christus en zijn gemeente een
verhouding is als van man en vrouw: "Maar die zich aan
de Here hecht, is één geest met Hem" (1 Cor. 6:17).
"Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en
zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees
zijn.
Dit geheimenis is groot, doch ik spreek met het oog op
Christus en op de gemeente" (Ef 5:3 1,32).
Hier is echter sprake van de verhouding tussen de
gelovigen van het oude verbond (bruid) tot de gemeente,
waar God in woont (bruidegom). Deze bruid moet ook tot
de volmaaktheid en de volle gemeenschap komen door de
Heilige Geest, opdat God zal kunnen zijn "alles in allen"
(1 Cor. 15:28).
Werd eenmaal van Christus gezegd, dat Hij Zich voor de
gemeente, die Hij verworven had, overgaf om haar voor
Zich te plaatsen: stralend, zonder vlek of rimpel of iets