downloaden - Rhemaprint

hebben gemaakt op allen die óf op de Olijfberg staande óf
zich in het Kedrondal bevindend. hem aanschouwden. Wij
merken hierbij op dat deze muur aan de oostzijde tevens
tempel muur was. Het heiligdom lag op de berg Sion die
ook wel Moria genoemd werd. Deze is een zogenaamde
tafelberg, dat wil zeggen dat hij van boven vlak is, dus een
plateau vormt. Hierop stond de tempel die omringd was
door een reusachtig groot plein, dat voorhof der heidenen
heette.
Door koning Herodes werd het plein van de oude tempel
bijna tweemaal zo groot gemaakt. Hij deed dit door onder
andere de oostzijde uit te breiden. Hij bracht daartoe op de
oostelijke helling van de berg een fundering aan, die aan
de zuidkant zelfs tot vijftig meter hoogte werd
opgetrokken. De steenblokken die hij ervoor liet gebruiken
waren ruim één meter lang, één meter breed en bijna twee
meter hoog. Er zijn zelfs stenen bij die een lengte van
meer dan tien meter hebben. Zo lagen er in sommige
gedeelten van de berghelling wel vijfentwintig steenlagen
op elkaar.
Hoe hoger dit fundament werd opgetrokken, hoe groter
natuurlijk de oppervlakte der steenlagen werd. Wij zouden
kunnen spreken van vijfentwintig fundamenten, wat uit
proefgravingen van archeologen in 1867-1868 is komen
vast te staan (de gegevens zijn ontleend aan "De tempel
van Jeruzalem" door de archeoloog André Parrot). Deze
fundamenten liggen nu onder het puin bedolven.
Begrijpelijk waren de bewonderende uitroepen van de
discipelen: "Meester, zie, welke stenen!" (Marc. 13:1).
Het unieke van Jeruzalem was dus dat men aan de
oostzijde van deze stad niet alleen de muur zag, maar